تأثیر مواد پرکننده بر معیار شکست ناپیوستگی های دارای جهت یابی مختلف تحت تنش های سه محوری

توده سنگ یک جسم جامد، همگن، همسانگرد و پیوسته نیست و دارای انواع ناپیوستگیها است. ناپیوستگیها به دو صورت پر شده و پر نشده وجود دارند. ناپیوستگیهای پر شده بخش عظیمی از ناپیوستگیها را شامل می شوند. مشخص شدنمعیار شکست سنگ دارای ناپیوستگیهای پر شده تحت تنشهای سه محوری برای درک و قضاوت صحیح در تحلیل پایداری و در نتیجه طراحی درست سازه های سنگی بی شماری که در آنها ناپیوستگی ها از موادی در طبیعت پر شدهاند، میتواندراهگشا باشد. مواد پرکننده دهانه ناپیوستگیها دارای مقاومت های مختلفی هستند. طی تحقیقاتی که به عمل آمده، ترکیبگچ با سایر مواد پرکننده همچون ماسه می تواند ماده مدل مناسبی نسبت به سایر مواد برای شبیه سازی سنگ باشد. با استفاده از ترکیب گچ، ماسه، خاک رس و آب به نسبت های وزنی مختلف، سه نوع ماده مدل پر کننده دارای مقاومت فشاری یک محوری به ترتیب 0/616 و2/203 و3/920مگاپاسکال آماده سازی شد. تأثیر سه نوع ماده پرکننده دارای مقاومت های مختلف در معیار شکست ناپیوستگی های دارای جهت یافتگی نسبت به حالت افقی به ترتیب 60 ،45 ،30 ،0 و 90 درجه تحت تنش های سه محوری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تجربی حاصل از آزمایش مقاومت فشاری سه محوری 15 گروه متعدد نمونه های درزه دار با جهت یافتگی و مواد پرکننده مختلف، تفاوت قابل توجهی با نتایج حاصل از تئوری جیگر نشان داد

Keywords:

ماده مدل , پرکننده , ناپیوستگی , سنگ , معیار شکست , تنشهای سه محوری