ستار مهدوری - کارشناسی ارشد - مهندسی استخراج معدن - دانشگاه تربیت مدرس

تونل البرز که در مسیر تهران- شمال در حال حفاری است، از نظر زمینشناسی در سازندهایی گسل خورده واقع شده و در برخی موارد در اثر تشکیل گوه، ناپایداری ساختاری در پیرامون تونل ایجاد شده است. در این تحقیق به منظور تحلیل پایداریساختاری این تونل ابتدا پتانسیل لغزش دسته درزههای عمده به روش تعادل حدی بررسی شده و پس از تعیین گوههای ناپایدار، سیستم نگهداری مناسب برای آن طراحی شده است. همزمان به منظور بررسی تغییرات تنش و کرنش در اطرافتونل، نیروها و ممانهای وارد شده بر سیستم نگهداری با استفاده از روش عددی المان مجزا محاسبه شده است. در مدلسازیعددی ابتدا شیب ظاهری دسته درزههای عمده در مقطع تونل مشخصشده و پس از اعمال شرایط اولیه و شرایط مرزی، تونل مذکور مدلسازی و تحلیل شده است. در انتها سیستم نگهداری با استفاده از نتایج هر دو روش طراحی و پیشنهاد شده است.طبق نتایج حاصل از این تحقیق، استفاده از روش تعادل حدی نه تنها باعث کسب یک دید اولیه نسبت به شرایط درزهداری منطقه میشود، بلکه با در نظر گرفتن تأثیر سطوح ضعیف تودهسنگ، سیستم نگهداری بهینه طراحی میشود. همچنین با مقایسه نتایج حاصل از هر دو روش دقت مدلسازی افزایشمییابد

تحلیل پایداری، روش عددی، روش تعادل حدی، تونل البرز