آمنه بوگری - کارشناسی حسابداری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زرقان، اداره آموزش و پرورش شهرستان شیراز، آموزگار ابتدایی

در گذشته، بی سوادی یک مشکل فراگیر اجتماعی بوده است. سواد به معنای توانایی خواندن، نوشتن، حساب کردن و آموزش این مهارت ها به دانش آموزان، عمده ترین رسالت تعلیم و تربیت قلمداد شده است. امروزه با پیشرفت در زمینه های گوناگون، سواد از معنای سنتی خود فاصله گرفته و انواعی را شامل می شود که یکی از آن ها سواد رسانه ای است. بنابراین امروزه حضور فراگیر رسانه ها موجب شده است افراد خود را مقابل حجم وسیعی از اطلاعات ببینند و امکان کسب تجربه های متنوعی برای آن ها فراهم شود. ما در برهه ای از تاریخ قرار گرفته ایم که رسانه ها نقش غالب را در روابط و تعاملات ایفا می کنند. ما عمدتا اطلاعات و معلومات خود را از رسانه هایی از جمله اینترنت، شبکه های اجتماعی، روزنامه ها، تلویزیون، رادیو ، مجلات و کتاب ها دریافت می کنیم. برای اینکه بتوانیم در استفاده از این رسانه ها کاربرانی موفق باشیم، باید اطلاعات موجود در آن ها را دریافت، تحلیل و ارزیابی کنیم و قابلیت های هر کدام را به خوبی بشناسیم. این امر، پدیده ای به نام سواد رسانه ای و آموزش آن را اجتناب ناپذیر ساخته است. اخیرا در بسیاری از نظام های آموزشی، آموزش سواد رسانه ای به دانش آموزان در دستور کار قرار گرفته است.رشد سواد رسانه ای، به عنوان یک ضرورت برای افراد، نیازمند زمینه هایی است. به نظر می رسد نظام آموزش و پرورش می تواند به عنوان یک نهاد رسمی در آموزش این سواد نقش اساسی ایفا کند.

آموزش، سواد رسانه ای، دانش آموز، کودک و نوجوان.