صابر قاسمی - Department of Environment, Faculty of Natural Resources, Bandar Abbas Branch, Islamic Azad University, Bandar Abbas, Iran

این مطالعه با هدف بررسی غلظت فلزات سنگین (مس، وانادیوم، سرب و نیکل) در نمونه های آب، رسوبات و بافت عضله و کبد ماهی شورت (Sillago sihama) در خورموسی، استان خوزستان انجام شد. نمونه ها در دو فصل زمستان (۱۳۹۱) و تابستان (۱۳۹۲) به صورت تصادفی از ۳ ایستگاه برداشت و غلظت میزان فلزات سنگین با استفاده از روش طیف سنجی جذب اتمی (AAS) اندازه گیری شد. بر اساس نتایج تحقیق، شاخص زیستی کبد برای این چهار عنصر در فصل زمستان به ترتیب ۳۳/۱۸۳، ۰۵/۰، ۲۹/۰ و ۳۵/۲ و در فصل تابستان به ترتیب ۷/۲۱، ۰۷/۰، ۲۵/۰ و ۰۵/۱ و شاخص تجمع زیستی بافت ماهیچه در فصل زمستان به ترتیب ۱۳۰، ۰۲/۰، ۰۷/۰ و ۴۵/۱ و در فصل تابستان به ترتیب ۳/۱۸، ۰۲/۰، ۰۷/۰ و ۴۹/۰ محاسبه شد. نتایج تحقیق نشان داد که رابطه خطی معنی داری بین غلظت عناصر سنگین در رسوب با میزان تجمع فلزات در بافت عضله و کبد ماهی شورت دیده می شود. بر اساس نتایج این تحقیق، شاخص پتانسیل ریسک اکولوژیک (RI) خورموسی در محدوده ریسک اکولوژیک کم ارزیابی شد. می توان گفت که در خورموسی به عنوان یکی از مناطق حساس اکولوژیکی و زیست محیطی شناخته شده، نشانه هایی از روند رو به افزایش میزان آلودگی فلزات وجود دارد که سطح نگرانی در منطقه را به لحاظ اکولوژیک و سلامت عمومی مردم بالا می برد.

Bioaccumulation, Ecological Risk, Heavy Metals, Silago sihama, Khour-e-Mousa, Khuzestan Province., تجمع زیستی, خور موسی, خوزستان, ریسک اکولوژیک, فلزات سنگین, ماهی شورت