زینب فضایی
میرمسعود سجادی
ایمان سوری نژاد
رضا اسعدی

در پژوهش حاضر اثر پرورش در تراکمهای مختلف و افزودن ویتامین E به جیره غذایی بر شاخصهای رشد، بقاء و ترکیبات لاشه بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)، مورد ارزیابی قرارگرفت. بچه ماهیان قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزن اولیه (۶۹/۰±۶/۹) گرم در دو تراکم ۵۰ و ۱۰۰ قطعه در ۵۰ لیتر با ۲ جیره غذایی دارای پروتئین و چربی یکسان غذادهی شدند. جیره های غذایی شامل جیره ۱ بدون افزودن ویتامین و جیره ۲ با افزودن mg/kg۶۰۰ ویتامین E بودند. تعداد ۹۰۰ عدد بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان در ۴ تیمار و هر تیمار شامل سه تکرار به صورت (۰)۵۰ T(با تراکم ۵۰ و تغذیه شده با جیره ۱)، (۰)۱۰۰T (با تراکم ۱۰۰ و تغذیه شده با جیره ۱)، (E)۵۰T (با تراکم ۵۰ و تغذیه شده با جیره ۲)، (E)۱۰۰T (با تراکم ۱۰۰ و تغذیه شده با جیره ۲) و به طور کاملا تصادفی توزیع شدند. پس از ۶ هفته غذادهی، شاخص های رشد، ضریب تبدیل غذایی و بقاء در تیمارهای مختلف تفاوت معنی دار نشان دادند (۰۵/۰P<). تیمارهای (۰)۵۰T و (E)۵۰T وزن به دست آمده، ضریب رشد ویژه و درصد بقاء بیشتری از تیمارهای (۰)۱۰۰T و (E)۱۰۰T داشتند (۰۵/۰P<). در خصوص ضریب تبدیل غذایی نیز تیمارهای (۰)۱۰۰T و (E)۱۰۰T ضریب تبدیل غذایی بیشتری نسبت به تیمار های (۰)۵۰ Tو (E)۵۰T داشتند (۰۵/۰P). نتایج این مطالعه نشان داد که افزودن ویتامین E به جیره غذایی تاثیری بر افزایش رشد، کاهش ضریب بدیل غذایی و ترکیبات لاشه ماهیان نداشته است اما تراکم بر شاخص-های رشد، ضریب تبدیل غذایی و بازماندگی تاثیر گذار بوده است.

Vitamin E, Diet, Growth indices, Rainbow Trout, ویتامین E, جیره غذایی, شاخص های رشد, قزل آلای رنگین کمان