مائده بهارلوئیان - Department of fisheries and marine environment, Faculty of marine science and technology, Universtity of Hormozgan
ابوالفضل ناجی - ۱Department of fisheries and marine environment, Faculty of marine science and technology, Universtity of Hormozgan
مرتضی یوسف زادی - Department of marine biology, faculty of marine science and technology, Universtity of Hormozgan

افزایش استفاده از نانومواد منجر به ایجاد نگرانی هایی در مورد خطرات سلامتی موجودات و اثرات زیست محیطی آن ها شده است. بنابراین، توجه های زیادی به بررسی پارامترهای زیست محیطی که کیفیت تغذیه جلبک ها را تغییر می دهند، وجود دارند. در در این تحقیق، مهار رشد در دو مرحله و محتوای کلروفیل a ریزجلبک Chaetoceros muelleri در روزهای سوم، ششم و نهم از در معرض قرارگیری ریزجلبک با نانوماده TiO۲ و توده Ti، مورد بررسی قرار داده شد. نتایج نشان دادند که پس از ۲۴ ساعت، رشد جلبک هایی که در معرض ۵۰ میلی گرم بر لیتر نانوماده TiO۲ و توده Ti قرار گرفتند به ترتیب ۷۰ و ۵۰%  مهار شد و کاهش محتوای کلروفیل  نسبت به نمونه شاهد مشاهده شد. همچنین مشخص شد که روند کاهش کلروفیل در روز نهم بیشتر از ششم و در روز ششم بیشتر از روز سوم بوده است. علاوه براین مشخص شد میزان سمیت نانو TiO۲ در مقایسه با توده Ti به مقدار بیشتری است. بنابراین، مطالعات بیشتری در زمینه بررسی اثرات سمیت نانوماده TiO۲ و توده Ti بر روی موجودات در زنجیره غذایی و انتقال این مواد در طول زنجیره و نهایتا، تحت تاثیر قرار دادن سلامت انسان و محیط-زیست، پیشنهاد می گردد.

Chlorophyll a, Naomaterials, Pollution, TiO۲, Phytoplankton, آلودگی, فیتوپلانکتون, کلروفیل a, نانوذره, TiO۲