امین مخلص ابادی فراهانی - Department of Natural Resources, Isfahan University of Technology, Isfahan, ۸۴۱۵۶-۸۳۱۱۱, Iran
سالار درافشان - Department of Natural Resources, Isfahan University of Technology, Isfahan, ۸۴۱۵۶-۸۳۱۱۱, Iran
فاطمه پیکان حیرتی - Department of Natural Resources, Isfahan University of Technology, Isfahan, ۸۴۱۵۶-۸۳۱۱۱, Iran

هدف از این مطالعه بهبود شاخص های خون شناسی ماهی پرت خونی (Cichlasoma synspilum ♀ × Cichlasoma citrinellum ♂) در مواجه با تنش نانوذرات نقره بود. تعداد ۲۰۰ قطعه ماهی پرت (Parrot Fish) (میانگین وزنی۲/۶± ۵/۲۵ گرم) در سه تیمار،  شاهد (جیره پایه)، جیره غنی شده با آستاگزانتین و جیره غنی شده با آستاگزانتین و نمک صفراوی با سه تکرار به مدت ۹۰ روز تغذیه شدند و سپس به مدت پنج روز در معرض  μg/L۲۵۰ نانوذرات نقره محلول در آب قرار گرفتند. خون گیری در زمان قبل و بعد از تنش نانونقره صورت گرفت. در پایان دوره تغذیه، هیچ یک از شاخص های خون شناسی به جز تعداد گلبول های سفید که در اثر تغذیه با جیره های حاوی آستاگزانتین به تنهایی یا در تلفیق با نمک صفراوی، به طور معنا داری افزایش یافته بود (P<۰.۰۵)، تحت تاثیر تیمارهای تغذیه ای قرار نگرفتند (P>۰.۰۵). پس از تنش نانوذرات نقره میزان هماتوکریت و هموگلوبین در همه تیمارها و تعداد گلبول های سفید تنها در تیمار شاهد در مقایسه با قبل از تنش به طور معناداری کاهش یافت (P<۰.۰۵). نتایج نشان داد استفاده از آستاگزانتین و نمک صفراوی می تواند اثرات مخرب نانوذرات نقره محلول در آب را تعدیل نماید.

Astaxanthin, Bile salt, Haematology, Parrot fish, Silver nanoparticle, آستاگزانتین, خون شناسی, ماهی پرت, نانوذرات نقره, نمک صفراوی