حجت تویسرکانی - گروه مهندسی پلیمر، دانشکده شیمی و مهندسی شیمی، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته

کیتوسان به عنوان یک زیست پلیمر به دلیل داشتن خواص ضدباکتری، زیست سازگاری و زیست تخریب پذیری بالا، گزینه مناسب و موثری به عنوان ماتریکس پلیمری در تهیه مواد کامپوزیتی به شمار می آید. از این رو، در این پژوهش به تهیه بیونانوکامپوزیت های کیتوسان- نانو ذرات اکسید روی (CT-ZnO) با استفاده از روش درجا پرداخته شده است. در این روش با غلظتهای متفاوتی از استات روی و هیدروکسید سدیم به عنوان منبع تولید نانوذرات اکسید روی (ZnO)، با روش رسوب دهی مستقیم در شبکه کیتوسان، بیونانوکامپوزیت های CT-ZnO به دست آمد. ساختار و ریخت شناسی بیونانوکامپوزیت-های تهیه شده توسط طیف سنجی مادون قرمز (FTIR)، پراش اشعه ایکس (XRD) و آنالیز حرارتی (TGA) مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. خواص ضدمیکروبی آن ها روی باکتری های اشرشیاکلی (Escherichia coli) از انواع گروه گرم منفی و استافیلوکوکوس اورئوس (Staphylococcus aureus) از انواع گروه گرم مثبت ارزیابی شد. نتایج به دست آمده از طیف سنجی مادون قرمز و پراش اشعه ایکس حضور نانوذرات اکسید روی را در شبکه کیتوسان اثبات می کند. همچنین خواص حرارتی و ضدمیکروبی در مقایسه با کیتوسان خالص بهبود یافته؛ به طوری که این خواص با افزایش درصد نانوذرات اکسید روی افزایش می یابد.

Antibacterial activity, Bionanocomposite, Chitosan, Zinc oxide, اکسید روی, بیونانوکامپوزیت, خواص ضدمیکروبی, کیتوسان