سمیه کرد - گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس
پریسا امیری - گروه محیط زیست انسانی، اداره کل حفاظت محیط زیست استان ایلام، سازمان حفاظت محیط زیست، ایلام
ابوالفضل ناجی - گروه شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس

تولید پلاستیک و زباله های پلاستیکی طی ۶۰ سال گذشته به طور چشمگیری در سراسر جهان افزایش یافته است و با توجه به اهمیت خلیج چابهار به عنوان یکی از مناطق استراتژیک دریایی و نیاز به کسب اطلاعات پایه از وضعیت آلودگی این منطقه، در این پژوهش  ارزیابی آلودگی میکروپلاستیکی در بافت نرم Chiton lamyi و Acmaea profunda از سه سایت اسکله تیس، پارک بهاران و منطقه آب شیرین کن چابهار-کنارک مورد بررسی قرار گرفت. نمونه ها پس از جمع آوری، به آزمایشگاه منتقل شدند. پس از استخراج و جداسازی میکروپلاستیک ها، میزان و نوع آنها مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. تعداد کل میکروپلاستیک های یافت شده در ایستگاه های مورد مطالعه در گونه های زیستی از ۷/۳-۹/۱ تعداد/گرم و ۲- ۰۷/۱ تعداد/ فرد متغیر بودند و بیشترین شکل میکروپلاستیک ها در گونه کیتون (Chiton lamyi) مربوط به میکرو فیبرها (۸۴%) و گلوله (۱۵%) و کمترین درصد شکل میکروپلاستیک ها متعلق به فیلم با (۱%) بوده است. حضور میکروپلاستیک ها در گونه های زیستی مورد مطالعه متعلق به ایستگاه پارک بهاران چابهار بوده است که ممکن است به دلیل فعالیت های مختلف انسانی شامل گردشگری و تفریحی بالا، ماهی گیری، فاضلاب های شهری و صنعتی و غیره در این منطقه باشد. در این راستا، مطالعات جامع به منظور پایش، کنترل و ارزیابی آلودگی های میکروپلاستیک در سواحل دریای عمان پیشنهاد می گردد.

Chabahar Bay, Chiton lamyi, FT- IR, Microplastic, خلیج چابهار, میکرو پلاستیک, Chiton lamyi, FT-IR