فاطمه قربانی پیرعلیدهی - Campus of Agriculture and Natural Resource of Razi University, Kermanshah
محمد کریم معتمد - Department of Agricultural Economics, Agricultural Department University of Guilan

صنعت آبزی پروری در ایران به عنوان یک فعالیت کشاورزی مهم و پایدار می تواند با کمترین آسیب زیست محیطی، متضمن امنیت و سلامت غذایی کشور گردد. در این رابطه، استان گیلان به عنوان قطب مهم آبزی پروری کشور نقش کلیدی دارد. تحقیق توصیفی- پیمایشی حاضر با هدف بررسی روش های آموزشی- ترویجی آبزی پروری پایدار با تکیه بر مسائل زیست محیطی در استان گیلان انجام گرفته است. جامعه ی مورد مطالعه شامل کارشناسان شیلات (۳۰ نفر) و کشاورزان آبزی پرور (۶۰۳۰ نفر) هستند. کارشناسان شیلات به طور تمام شمار و کشاورزان آبزی پرور (۳۶۵ نفر) به روش طبقه ای نسبتی انتخاب شده اند. روایی پرسشنامه توسط ۱۵ نفر از اساتید دانشگاه و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ (مقدار ۷۳/۰) تایید شد. مهم ترین نتایج تحقیق نشان داد که بین سطح تحصیلات، مقدار زمین کشاورزان آبزیپرور، مقدار سطح زمین زیر کشت پرورش ماهی، شرکت در کلاس های آموزشی-ترویجی تخصصی آبزی پروری و شرکت در کلاس های آموزشی- ترویجی مرتبط با مسائل زیست محیطی و رضایتمندی از آبزی پروری با دانش زیست محیطی تولید آبزی پروری پایدار همبستگی مثبت و معنی داری دارد. همچنین برگزاری دوره های آموزشی- ترویجی، کارگاه های آموزشی- تخصصی، مزارع الگویی و مدارس مزرعه ای با تکیه بر رعایت مسایل زیست محیطی تولید پایدار، اصلی ترین روش های ترویج آبزی پروری پایدار هستند.

aquaculture, extension methods, sustainable agriculture, آبزی پروری, ترویج, روش های ترویجی