علی رضا پودینه - دکترای تخصصی فلسفه و کلام اسلامی

باید اذعان کرد که امروزه ما فقط به تماشای جدول های آماری درصدهای قبولی کاذب آماری دل خوش کرده و این مسئله سبب گردیده تا هر روز بیشتر از روز قبل فاصله خود را با جهان علم و تکنولوژی و فناوری در عرصه جهانی زیادتر کنیم. در چنین سیستم آموزشی ما از دانش آموزان انتظارحفظ مفاهیم اولیه بعضی از قوانین یا پدیده ها بصورت طوطی وار را خواستار شده و هیچ توجهی به خلاقیت و ابتکارات دانش آموزان یا به نحوه تفکر آنها از پدیده های اطراف نداشته و در ارزشیابی دانش آموزان هم کمتر توجهی به مسائل علمی آزمایشگاهی یا ابتکارات آنان نداریم. سیستم آموزشی توجهی بیش از اندازه به کمیت آموزشی و اصالت دادن به محتوا و برنامه را دنبال می نماید که این امر به نوبه خود اشتباهی بزرگ بوده و آنهم شاید جابجایی هدف و وسیله در آن صورت گرفته بدین معنا که معیار کمی و درصدهای آماری قبولی وسیله ای برای نشان دادن رشد کیفی در مطالعات مختلف بکاربرده می شود که بدین وسیله راه های اصلاح روش ها و یا مقایسه آنها و یا اصلاح شیوه ها برای رسیدن به هدف متعالی تعلیم و تربیت و ارتقاء کیفیت یادگیری مورد استفاده قرارمی گیرد که عملا توجه به کیفیت از یاد رفته و بصورت سنتی تاکیدی بیشتر بر آمارهای درصد قبولی بعنوان بلای آموزشی کیفی درجامعه ریشه دوانده است.

دانش و توانایی، تربیت، زندگی بشری، مدرسه، آموزش.