فاطمه ابراهیمی - دانشجوی دکتری حقوق عمومی واحد اصفهان(خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان ، ایران.
علیرضا آرشپور - دانشیارگروه حقوق ، دانشگاه اصفهان، اصفهان ، ایران.
سید محمد صادق احمدی - دانشیار گروه حقوق عمومی واحد اصفهان(خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان ، ایران.

زمینه و هدف: حق بر آب، منشا و تجلی بخش بسیاری از حق های بشری است. عدم دسترسی مناسب به منابع آبی بحران های زیادی، به خصوص بحران های محیط زیستی فراوانی برای جوامع به همراه داشته است که سبب بروز ناامنی برای انسان شده است. از این رو، اندیشمندان حقوقی همواره درصدد تبیین سازکارهایی برای برون رفت از این بحران های زیست محیطی می باشند؛ چرا که عدم دسترسی به آب توسعه بشر را متاثر می کند و نبود توسعه در هر جامعه ای، اختلافات بر سر منابع را پررنگ می کند. روش: در این پژوهش، از روش توصیفی- تحلیلی استفاده و روش کتابخانه ای به عنوان روش گردآوری داده ها و اطلاعات برگزیده شده است.یافته ها و نتایج: توجه و بکارگیری اصل احتیاطی  به عنوان یکی از راهکارهای کلیدی سبب سرعت بخشیدن به اقدامات پیشگیرانه محیط زیستی است که مدیریت بحران را بهبود می بخشد و در نهایت، امنیت آب تضمین می گردد. از این روی، به نظر می رسد که رابطه مستقیم بین اعمال اصل احتیاطی و امنیت آب وجود دارد و اعمال این اصل در جهت تضمین امنیت آب می تواند به عنوان راهکار مناسبی در نظر گرفته شود.

اصل احتیاطی, امنیت آب, امنیت انسانی, حق بر آب