نرگس خیرالهی - Hamadan University of Medical Sciences
مهناز خطیبان - Hamadan University of Medical Sciences
خدایار عشوندی - Hamadan University of Medical Sciences
فاطمه الحانی - Department of Nursing Education, School of Medical Sciences, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
جواد فردمال - Hamadan University of Medical Sciences

مقدمه: اعضای خانواده بیماران مبتلا به سکته مغزی به علت مواجهه ناگهانی با سکته مغزی اتخاذ نقش جدید به عنوان مراقب بیمار، علاوه برتحمل فشار و استرس جسمی و روحی دچار اختلال در فعالیتهای اجتماعی می شوند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر مداخله مبتنی برتوانمندسازی خانواده محور بر شدت تهدید درک شده مراقبین بیماران مبتلا به سکته مغزی انجام شد.   روش کار: این مطالعهمطالعه نیمه تجربی دو گروهی قبل و بعد با شرکت ۸۸ مراقب از مبتلایان به سکته مغزی انجام شد شرکت کنندگان با نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در گروههای کنترل (۴۴ نفر) و مداخله (۴۴ نفر) قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل: مشخصات فردی، مقیاس بارتل و پرسشنامه شدت تهدید درک شده بود. که قبل و یک ماه بعد از مداخله توسط کلیه مراقبین تکمیل شد. مداخله آموزشی در گروههای ۱۱ نفری در دو جلسه انجام شد. دادهها با آزمونهای مجذورکای، تی مستقل و زوجی در سطح اطمینان ۹۵% تحلیل شد.   یافته ها: بین میانگین نمرات شدت تهدید درک شده گروه های کنترل و مداخله در بدو ورود به مطالعه اختلاف معنی داری وجود نداشت (۹۴۱/۰ P= ). اما یک ماه پس از مداخله، تفاوت معناداری در میزان شدت تهدید درک شده در سه بعد جسمی، روحی و اجتماعی در گروه کنترل نسبت به مداخله مشاهده شد( ۰۵/۰ > P ).   نتیجه نهایی: مداخله مبتنی بر توانمندسازی خانواده محور می تواند منجر به کاهش فشار مراقبتی و استرس های جسمی و روحی و انزوای اجتماعی مراقبین بیماران مبتلا به سکته مغزی می گردد.

Cerebral Infarction, Family Therapy, Nursing Care, Tension, انفارکتوس مغزی, تنش / خانواده درمانی, مراقبت پرستاری