شهرام غنی زاده - پژوهش و فناوری شرکت پالایش نفت بندرعباس

سالانه حجم زیادی از قطعات مورد نیاز صنعت نفت به تولید کنندگان داخلی بجهت ساخت و یا مهندسی معکوس واگذار میشود. با وجود تلاش بسیار زیاد تلاشگران عرصه صنعت نفت، ضعف در مدیریت یکپارچهساخت داخل قطعات در کل مجموعه صنعت نفت وجود داردو کارفرمایان فرآیند مناسبی بجهت مدیریت پروسه ساخت قطعات وتکنولوژی های مورد نیاز در اختیار ندارندو سازندگان نیز مشکل رصد یکپارچه نیازمندی هایصنعت را بصورت بهینه دارند، در این بین هماهنگی و همکاری متقابل بین شرکتها و تبادل دانش کسب شده نیز ضعیف می باشد. در فرآیند فعلی در صنعت نفت، آغاز برنامه ریزی جهت ساخت قطعات و یا یک تکنولوژیمعمولاً زمانی است که یک وضعیت حاد مثل محدودیت های تحریم و یاعدم در دسترس بودن و یا غیر متعارف بودن قیمت آن بجهت تهیه کالا بوجود می آید. چه بسا سرمایه گذاری بروی تکنولوژی هایی انجام می شود کهتکنولوژی مذکور به مرحله پیری خود رسیده و تکنولوژی های جدید و بهینه تری در دنیا بجهت جایگزینی ارائه شده است. در این بررسی با توجه به نقاط قابل بهبود، به بررسی استفاده ازمدیریت تکنولوژی جهت شناسایی و معرفی بهنگام تکنولوژی های مورد نیاز بجهت ساخت پرداخته شد و فرآیند مذکور مورد تحلیل قرار گرفته ومقایسه ای بین فرآیند مدیریت تکنولوژی با روش فعلی درخصوص ساخت و تولید انجام پذیرفت و نقاط ضعفو قوت آن بیان گردید. با توجه به اینکه یکی از خروجی های مدل فرآیندی مدیریت تکنولوژی می تواند به ساخت داخل قطعات منجرشودو با توجه به مزایای فراوان این مدل فرآیندی پیشنهاد شد تا از آن بجهت مدیریت ساخت و تولید داخلی تجهیزات و تکنولوژی های مورد نیاز در صنعت نفت نیز استفاده گرددو درپایان موانع پیش روی این فرآیندو راهکار مناسب بجهت مقابله با آن بیان شد

مدیریت تکنولوژی- ساخت داخلی- شرکت نفت