ارزیابی بلندمدت التیام زخم در درختان صدمه دیده در اثر عملیات چوب کشی (مطالعه موردی: جنگل خیرود)
عنوان مقاله: ارزیابی بلندمدت التیام زخم در درختان صدمه دیده در اثر عملیات چوب کشی (مطالعه موردی: جنگل خیرود)
شناسه ملی مقاله: JR_IJFPR-25-4_003
منتشر شده در در سال 1396
شناسه ملی مقاله: JR_IJFPR-25-4_003
منتشر شده در در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:
نیلوفر نوریزدان - کارشناسی ارشد مهندسی جنگل، گروه جنگل داری و اقتصاد جنگل، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
مقداد جورغلامی - دانشیار، گروه جنگل داری و اقتصاد جنگل، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
باریس مجنونیان - استاد، گروه جنگل داری و اقتصاد جنگل، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
خلاصه مقاله:
نیلوفر نوریزدان - کارشناسی ارشد مهندسی جنگل، گروه جنگل داری و اقتصاد جنگل، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
مقداد جورغلامی - دانشیار، گروه جنگل داری و اقتصاد جنگل، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
باریس مجنونیان - استاد، گروه جنگل داری و اقتصاد جنگل، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران
امروزه با توجه به اعمال شیوه جنگل شناسی نزدیک به طبیعت برای مدیریت جنگلهای هیرکانی و پراکندگی برداشت در این شیوه، کاهش صدمات به توده باقیمانده اهمیت زیادی پیدا کرده است. هدف از این پژوهش، بررسی و مقایسه بلندمدت مقاومت گونه ها و قطرهای مختلف درختان در مقابل زخم های ایجاد شده با اندازه ، شدت و محل های متفاوت و چگونگی تغییرات در محل زخم (التیام و بسته شدن زخم) بود. این پژوهش در بخش پاتم و نمخانه جنگل خیرود با اندازه گیری صدمه به درختان باقیمانده در فاصله پنج متر از دو طرف محور مرکز مسیرهای چوبکشی به صورت پیمایش زمینی و آماربرداری صددرصد از درختان صدمه دیده انجام شد. نتایج نشان داد که بین نوع گونه و مقدار التیام اختلاف معنیداری وجود داشت و راش مقاوم ترین گونه در مقابل صدمه مکانیکی بود. با افزایش قطر و با افزایش اندازه زخم (مساحت اولیه زخم)، نسبت التیام بهطور معنیداری کاهش مییافت. با افزایش ارتفاع محل زخم، درصد التیام زخم تغییر معنیداری نداشت و با افزایش شدت زخم، درصد التیام بهطور معنیداری کاهش مییافت. همچنین، سن زخم اثر معنی داری بر نسبت التیام زخم و موقعیت درختان در مسیر چوبکشی تاثیر معنی داری بر مقدار صدمات به درختان باقیمانده داشت. با توجه به این نکته که بیشتر زخمها در ارتفاع تا یک متری درخت ایجاد میشوند و این قسمت از درخت با ارزشترین قسمت چوب است، بنابراین تلاش برای کاهش آثار صدمات به توده باقیمانده هنگام عملیات چوب کشی زمینی ضروری است.
کلمات کلیدی: اندازه زخم, بهره برداری جنگل, پاتم, سن زخم, مسیر چوبکشی, نم خانه
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1884286/