اثر اندازه و موقعیت های داخلی روشنه تاج بر رشد و زنده مانی نهال های بلندمازو (Quercus castaneifolia)، شیردار (Acer cappadocicum) و توسکای ییلاقی (Alnus subcordata)
عنوان مقاله: اثر اندازه و موقعیت های داخلی روشنه تاج بر رشد و زنده مانی نهال های بلندمازو (Quercus castaneifolia)، شیردار (Acer cappadocicum) و توسکای ییلاقی (Alnus subcordata)
شناسه ملی مقاله: JR_IJFPR-25-2_010
منتشر شده در در سال 1396
شناسه ملی مقاله: JR_IJFPR-25-2_010
منتشر شده در در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:
احمد عبدالهی - کارشناس ارشد جنگلشناسی و اکولوژی جنگل، دانشکده علوم جنگل، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
علیرضا علی عرب - استادیار، دانشکده علوم جنگل، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
پژمان پرهیزکار - استادیار پژوهش، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
علی اکبر محمدعلی پورملکشاه - دانشجوی دکتری جنگل داری، دانشکده علوم جنگل، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
خلاصه مقاله:
احمد عبدالهی - کارشناس ارشد جنگلشناسی و اکولوژی جنگل، دانشکده علوم جنگل، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
علیرضا علی عرب - استادیار، دانشکده علوم جنگل، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
پژمان پرهیزکار - استادیار پژوهش، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
علی اکبر محمدعلی پورملکشاه - دانشجوی دکتری جنگل داری، دانشکده علوم جنگل، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
در این پژوهش با هدف بررسی تاثیر اندازه و موقعیت روشنه بر زنده مانی نهال ها، شش روشنه با اندازه های متوسط (۲۰۰ تا۵۰۰ متر مربع) و بزرگ (بزرگتر از ۵۰۰ متر مربع) در جنگل شصت کلاته گرگان انتخاب شدند. پس از مشخص کردن پنج قطعه نمونه ۳۶ مترمربعی (۶×۶ متر) در جهت های مرکز، شمال، جنوب، شرق و غرب روشنه ها، ۱۲ نهال یک ساله از هریک از گونه های بلندمازو (Quercus castaneifolia C. A. Mey.)، شیردار (Acer cappadocicum Gled.) و توسکای ییلاقی (Alnus subcordata C. A. Mey.) با فاصله های ۱×۱ متر در آن ها کاشته شدند. رشد ارتفاعی و سطح فتوسنتزی نهال های کاشته شده در طول دوره رویش و زنده مانی نهال ها در انتهای دوره، مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با استفاده از روش تجزیه طرح کرت های دوبار خردشده و آزمون SNK تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که با افزایش اندازه روشنه، درصد زنده مانی نهال های هر سه گونه به طور معنی داری کاهش یافت. هم در روشنه بزرگ و هم در روشنه های متوسط، نهال های بلندمازو از بیشترین زنده مانی برخوردار بودند و در روشنه های بزرگ نهال های شیردار در مقایسه با سایر گونه های کاشته شده از درصد زنده مانی کمتری برخوردار بودند. بیشترین رشد ارتفاعی نهال ها مربوط به موقعیت های مرکزی بود و به ترتیب در موقعیت های شمال، غرب، جنوب و شرق درون روشنه ها، رشد ارتفاعی کاهش یافت. با افزایش اندازه روشنه، توسکای ییلاقی و بلندمازو از رشد ارتفاعی و سطح فتوستزی بیشتری برخوردار شدند، اما شیردار در روشنه های متوسط عملکرد بهتری داشت. بنابراین، پیشنهاد می شود برای جنگلکاری درون روشنه های بزرگ و یا موقعیت مرکزی روشنه های متوسط از توسکای ییلاقی و بلندمازو و برای جنگلکاری در روشنه های متوسط و یا حاشیه روشنه های بزرگ از شیردار استفاده شود.
کلمات کلیدی: جنگل شصت کلاته, رشد ارتفاعی, سطح فتوسنتزی, موقعیت مکانی, نهال کاری
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1884311/