مهدی زندبصیری - دانش آموخته دکترای جنگل داری و اقتصاد جنگل، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
جواد سوسنی - استادیار، گروه جنگل داری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
مهدی پورهاشمی - دانشیار پژوهش، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران

در این پژوهش به­منظور ارزیابی شدت بحران زوال در منطقه تنگ سولک استان کهگیلویه و بویراحمد، برخی پارامترهای ساختاری منطقه بررسی شدند تا حساسیت آنها در شدت ابتلا به بحران زوال مشخص شود. با توجه به تنک­بودن جنگل­های منطقه و هدف بررسی درختان خشکیده، نمونه­برداری در ۱۰۰ قطعه نمونه یک هکتاری انجام شد. برای ارزیابی شدت بحران، از روشFierke  استفاده شد. در این روش تاج پوشش به شش طبقه خشکیدگی تقسیم می­شود که شاخص خشکیدگی طبقه­های تاج­پوشش (CCC) را مشخص می­کند. هم زمان تعداد سوراخ­های واضح روی تنه، شاخص سوراخ­های تنه (BEC) را تعریف می­کند. در نهایت، شاخص ارزیابی شدت خشکیدگی برای بحران زوال (REI) از مجموعBEC  و CCC محاسبه می­شود. ارزش REI سبب تقسیم­بندی درختان در سه طبقهⅠ، Ⅱ، Ⅲ می­شود که هریک از طبقه­ها، اندازه­ای از شدت بحران را مشخص می­کنند. نتایج این پژوهش نشان داد که تنها ۱۱ درصد درختان منطقه به پدیده خشکیدگی دچار شده­اند. همچنین ۸۸ درصد درختان پهن­برگ منطقه در طبقه شدت ضعیف بحران زوال هستند و فقط ۱۲ درصد درختان خشکیده در طبقه متوسط یعنی مرحله پیشروی زوال قرار دارند.

بلوط ایرانی, ساختار جنگل, شاخص ارزیابی سریع زوال, مدیریت بحران