عبدالمجید اسدی - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی

اقرار، اصطلاحی فقهی و حقوقی و آن عبارت است از اخبار به حقی برای دیگری به زیان خود. اقرار در کتب لغت به اذعان یا اعتراف به حق معنا شده است (جوهری ، ۲/۷۹۰؛ قاموس ، ذیل قرر). خلیل بن احمد آن را اعتراف به شی ء (۵/۲۲)، و راغب اصفهانی (ص ۶۰۰) اثبات شی ء دانسته است (قس : حج /۲۲/۵). معنای اصطلاحی اقرار نیز به معنای لغوی بسیار نزدیک است (نک: محقق حلی ، ۳/۱۴۳؛ شهید اول ، الدروس ...، «کتاب الاقرار»؛ زیلعی ، ۵/۲؛ قانون مدنی ، ماده ۱۲۵۹).

اقرار، حقوق، فقه، اعتراف