ارکان حیدری - دانشجوی کارشناسی ارشد جنگل داری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
اسداله متاجی - دانشیار، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران
هادی کیادلیری - استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران
نقی شعبانیان - استادیار، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه کردستان

گونه بلوط ایرانی به دلیل نقش بارز آن در حفاظت آب و خاک، دارای اهمیت بسیار زیادی در پوشش گیاهی مناطق تحت رویش خود به ویژه در ناحیه رویشی زاگرس می باشد. از طرفی بهره برداریهای بی رویه که حیات آن را با تهدید جدی روبرو کرده، لزوم جنگل کاری بلوط و احیای این جنگلها را آشکار می سازد. در این زمینه آگاهی بیشتر در مورد روشهای کاشت بذر و ایجاد شرایط بهینه برای تولید نهالهای سالم ضروریست. تحقیق حاضر در نهالستان ریخلان واقع در ۱۰ کیلومتری شهر مریوان، در قالب طرح کاملا تصادفی با آزمایش فاکتوریل با دو فاکتور زمان کاشت بذر (آذرماه و اسفندماه) و عمق کاشت بذر (۴ تا ۵ و ۷ تا ۸ سانتی متری)، با ۳ تکرار و ۴۰ گلدان در هر تکرار انجام شد. پس از پایان فصل رویش مشخص شد که زمان کاشت تاثیر معنی داری بر زنده مانی و نسبت وزن خشک ساقه به ریشه در سطح ۵ درصد داشته، ولی بر سایر مشخصه های مورد بررسی تاثیر معنی داری نداشته است. همچنین عمق کاشت بر روی هر ۵ مشخصه مورد بررسی تاثیر معنی داری داشت. تیمار ترکیبی کشت آذرماه و عمق کاشت ۷ تا ۸ سانتی متر در تمام صفات مورد بررسی بهترین نتیجه را دارا بود.

بذرکاری, عمق کاشت, نهالستان, زاگرس, بلوط ایرانی