ناصر مهاجر - Members of Scientific board, Golestan Agricultural and Natural Resources Research Center
سیدزیداله میرکاظمی - Members of Scientific board, Golestan Agricultural and Natural Resources Research Center

در این بررسی به منظور دسترسی به بهترین روشهای بذرکاری و بذرپاشی بلندمازو جهت زادآوری تکمیلی، ۶ روش کاشت شامل بذرکاری بخشی (کپه ای spot seeding)، بذرکاری مته ای (حفره ای dibbling seeding)  بذرکاری پشت بیلی، بذرکاری نواری، بذرپاشی طبیعی، بذرپاشی نواری همراه با خراش و شاهد، مقدار ۱۰ کیلوگرم بذر در قطعات ۱۰۰ مترمربعی در قالب طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی در ۴ تکرار طی۴ سال انجام شد. صفاتی از قبیل درصد بذرهای سبز شده، زنده مانی و همچنین رشد ارتفاعی و رشد قطر یقه نهالها اندازه گیری شد. تجزیه واریانس و آزمون اختلاف بین میانگین ها در مورد صفات ذکر شده انجام شد که نتایج عبارتند از: بین درصد بذرهای سبز شده در روشهای مختلف کاشت اختلاف معنی داری در سطح ۱% وجود دارد و با توجه به آزمون مقایسه بین میانگین ها (Duncan) روش بذرکاری بخشی با ۷۳/۸۸ درصد بذرهای سبز شده بهتر از سایر روشها بوده است. بین درصد زنده مانی بذرهای سبز شده در روشهای مختلف کاشت اختلاف معنی دار دیده می شود و با مقایسه بین میانگین ها روش بذرکاری بخشی با ۶۷/۸۵ درصد بیشرین درصد زنده مانی را داشته است. بررسی رشد ارتفاعی و رشد قطر یقه نهالها نشان می دهد که بین رشد ارتفاعی نهالها در روشهای مختلف کاشت در سطح ۱% اختلاف معنی داری وجود دارد در حالی که به علت اختلاف جزئی در رشد قطری یقه تفاوتی در بین آنها دیده نمی شود و در یک طبقه قرار می گیرند. بنابراین با توجه به بررسی صفات مورد نظر، می توان روش بذرکاری بخشی (کپه ای) را به عنوان یک روش موفق بذرکاری بلندمازو معرفی نمود.

Quercus castaneifolia, reforestation, seeding method