ارزیابی جواز اشتغال به سرگرمی در فقه امامیه
عنوان مقاله: ارزیابی جواز اشتغال به سرگرمی در فقه امامیه
شناسه ملی مقاله: JR_TAEJ-5-9_004
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_TAEJ-5-9_004
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
مجید اسماعیلی - دانش پژوه سطح چهار حوزه علمیه قم. (نویسنده مسئول)
علی اصغر انصاری پور - مدرس سطوح عالی حوزه علمیه قم.
خلاصه مقاله:
مجید اسماعیلی - دانش پژوه سطح چهار حوزه علمیه قم. (نویسنده مسئول)
علی اصغر انصاری پور - مدرس سطوح عالی حوزه علمیه قم.
در این نوشتار، ضمن تبیین جایگاه اشتغال به سرگرمی از دیدگاه روانشناسی، به بررسی اقتضائات فقهی این موضوع پرداخته شده و حکم جواز اشتغال به آن استنباط می شود؛ از نگاه استدلالی، اولا منعی در خصوص سرگرمی در ادله یافت نمی شود؛ ثانیا عناوین لهو و لعب بر آن منطبق نمی شوند تا صغرای استدلال منع از سرگرمی را فراهم آورند. خصوصا که ممنوعیت مطلق لهو و لعب مورد تردید بوده و کبرای استدلال غیرقابل اثبات است. از سوی دیگر، برخی ادله نقلی و مویدات عقلی، علاوه بر جواز اشتغال به سرگرمی، بر مطلوبیت آن دلالت دارند.
کلمات کلیدی: سرگرمی, لهو, لعب
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1886733/