تاثیر روی کارآمدن دولت تکنوکرات هاشمی رفسنجانی در تغییر گفتمان سیاست خارجی  جمهوری اسلامی ایران از آرمانگرایی دهه اول به عملگرایی دهه دوم انقلاب اسلامی حمید سرمدی[۱]- علیرضا ازغندی[۲]- صادق زیباکلام[۳]- ابوالقاسم طاهری[۴] چکیده: این پژوهش برآن است که با استفاده از تحلیل گفتمان به بررسی زمینه ها و ریشه­های تغییر رویکرد سیاست خارجی ایران از آرمان گرایی به عملگرایی با تکیه بر مقایسه دهه اول با دهه دوم انقلاب اسلامی بپردازد. با توجه به ماهیت اسلامی انقلاب و در اختیار گرفتن حاکمیت توسط اسلام­گرایان، طرح شعارهای آرمانگرایانه و تسلط گفتمان آرمانگرایی در عرصه­های داخلی و خارجی در سال­های اولیه انقلاب امری عادی به نظر می­رسید، اما گردش نخبگان سیاسی در سال ۱۳۶۸ و روی کار آمدن دولت عملگرای اقتصاد محور هاشمی رفسنجانی موجب تغییر رویکرد سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران از رویکرد آرمان گرایی در دهه­ی اول به عملگرایی در دهه­ی دوم انقلاب اسلامی شده است. واژگان کلیدی: جمهوری اسلامی ایران، هاشمی رفسنجانی، سیاست خارجی، تغییر رویکرد، دهه اول و دوم انقلاب اسلامی [۱] - دانشجوی دکتری علوم سیاسی،گروه علوم سیاسی، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران hamedsarmadi۲۰۰۰@gmail.com [۲] - استاد تمام و عضو هیئت علمی، گروه علوم سیاسی، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران (نویسنده مسئول) a-azghandi@srbiau.ac.ir [۳] - استاد تمام و عضو هیئت علمی، گروه علوم سیاسی، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی ، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران Sadeghzibakalam@yahoo.com [۴] - استاد تمام و عضو هیئت علمی، گروه علوم سیاسی، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران a-taheri@srbiau.ac.ir

جمهوری اسلامی ایران, هاشمی رفسنجانی, سیاست خارجی, تغییر رویکرد, دهه اول و دوم انقلاب اسلامی