اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر مثبت اندیشی بر افسردگی، استرس و اضطراب مادران با سابقه ابتلا به کووید-۱۹
عنوان مقاله: اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر مثبت اندیشی بر افسردگی، استرس و اضطراب مادران با سابقه ابتلا به کووید-۱۹
شناسه ملی مقاله: JR_ICSS-25-3_007
منتشر شده در در سال 1402
شناسه ملی مقاله: JR_ICSS-25-3_007
منتشر شده در در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
سمیه یونسی بهار - MSc of Clinical Psychology, Faculty of Medical Sciences, Hamedan Branch, Islamic Azad University, Hamedan, Iran
نسرین متین نیا - Assistant Professor of Community Health, Faculty of Medical Sciences, Hamedan Branch, Islamic Azad University, Hamedan, Iran
سعید یزدی راوندی - Assistant Professor of Clinical Psychology, Behavioral Disorders and Substance Abuse Research Center, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, Iran
خلاصه مقاله:
سمیه یونسی بهار - MSc of Clinical Psychology, Faculty of Medical Sciences, Hamedan Branch, Islamic Azad University, Hamedan, Iran
نسرین متین نیا - Assistant Professor of Community Health, Faculty of Medical Sciences, Hamedan Branch, Islamic Azad University, Hamedan, Iran
سعید یزدی راوندی - Assistant Professor of Clinical Psychology, Behavioral Disorders and Substance Abuse Research Center, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, Iran
مقدمه: شیوع بیماری کووید-۱۹ منجر به تغییراتی در زندگی عادی خانواده ها شده و سبک زندگی را به طور خاص تحت تاثیر قرار داده است. از سوی دیگر، زنان به دلیل رویدادهای بحرانی و استرسزا (بارداری، زایمان و...) در زندگی خود خطر ابتلا به اختلالات روانی را افزایش می دهند. لذا هدف این پژوهش به بررسی اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر مثبت اندیشی بر افسردگی، استرس و اضطراب مادران با سابقه ابتلا به کووید-۱۹ بود.
روش کار: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با پیشآزمون و پسآزمون بود. جامعه پژوهش کلیه مادران با سابقه ابتلا به کووید-۱۹ شهر همدان در سال ۱۴۰۱ بودند. در ابتدا دو مرکز بهداشتی_درمانی به صورت تصادفی انتخاب شدند و سپس از بین مادران مراجعه کننده که سابقه ابتلا به کووید-۱۹ داشتند، تعداد ۴۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه ۲۰ نفر) قرار گرفتند. داده ها با استفاده از پرسشنامه جمعیت شناختی، پرسشنامه اضطراب و افسردگی Beck و پرسشنامه استرس Cohen جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده آزمون های همبستگی پیرسون و تحلیل کوواریانس به وسیله نرمافزار SPSS-۲۴ انجام شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که سن ۵/۴۲ درصد مادران بین ۳۰ تا ۴۰ سال و ۶۵ درصد آنها دارای مدرک دیپلم بودند. بر اساس نتایج بین سن مادران و استرس (۰/۰۰۰=P) و اضطراب (۰/۰۲۴=P) رابطه معناداری وجود داشت. تفاوت افسردگی پیش و پس از درمان شناختی مثبتاندیشی معنادار نبود (۰/۳۱۰=P)، اما این درمان بر استرس (۰/۰۳۸= P،۲/۴۸۶=F) و اضطراب مادران (۰/۰۰۰= P،۱۱/۹۶=F) تاثیر داشت.
نتیجه گیری: مداخله مثبت اندیشی باعث کاهش افسردگی، استرس و اضطراب می شود که منجر به سازگاری با بیماری و کاهش مشکلات مربوط به اختلالات روانی و به طور کلی افزایش شرایط روانی بهتر در رابطه با بیماری کرونا می شود. با توجه به نتایج پژوهش حاضر، استفاده از شناخت درمانی مبتنی بر مثبت اندیشی در کلینیک های روان شناسی به عنوان یک روش مداخله ای موثر توصیه می شود.
کلمات کلیدی: Positive thinking cognitive therapy, Depression, Stress, Anxiety, COVID-۱۹, درمان شناختی مثبت اندیشی, افسردگی, استرس, اضطراب, کووید-۱۹
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1888009/