تحلیل گفتمانی ابرگفتمان اندیشه سیاسی ایرانشهری[۱] الهام حسین خانی[۲]- دکتر سیدجواد امام جمعه زاده[۳] تلاش بنیادی این مقاله آن است که نشان دهد، اندیشه سیاسی ایرانشهری، نه تنها یک گفتمان است که پیشینه مولفه های گفتمانی را داراست، بلکه یک ابرگفتمان است، چرا که نه   تنها در بیش از هزاروصد سال بقای گونه نظم محور آن، به صورت هژمونیک غالب بوده است، که خرده گفتمان های درونی هنجارگرا و برابرگرای آن، به عنوان ضد و غیر، سرکوب نیز شده ­اند. دال های شناور این ابرگفتمان از درون سامانه های باورمندی، هنجاری زردتشتی، و سامانه سیاسی و زیست بوم ایرانی پدید آمده، با آنها مفصل بندی شده و موجب تقویت آنها از طریق شبکه بندی جریان قدرت نیز شده است. در این ابرگفتمان، خطوط عمودی هستی شناسانه و خطوط افقی معرفت شناسانه در هم تنیدگی با یکدیگر، شبکه های قدرت را حول دال مرکزی آن، شاه آرمانی، پدید آورده که وجهه های مینوی (مثلی) و گیتیانه (زمینی) نیز دارد [۱]- این مقاله برگرفته از رساله دکتری روابط بین الملل الهام حسین خانی با عنوان «تجریه و تحلیل الگوهای روابط ایران با بیگانگان در نامه باستان (شاهنامه فردوسی): دوران اساطیری و حماسی» با راهنمایی دکتر سیدجواد امام جمعه زاده است. [۲]- دانشجوی دکتری گروه روابط بین الملل، واحد خوراسگان، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان،ایران ehoseinkhani@yahoo.com [۳]- دانشیار و عضو هیات علمی، گروه علوم سیاسی و روابط بین الملل، دانشگاه اصفهان و عضو هیات علمی نیمه وقت گروه روابط بین الملل، واحد خوراسگان، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان ایران  javademam@yahoo.com

گفتمان, ایرانشهر, اندیشه سیاسی, سیاست, کشورداری, روابط با بیگانگان