امیر گودرزی - دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه تهران، تهران، ایران
اصغر افشاری - دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه تهران، تهران، ایران

بهبود فرایند احتراق از دیرباز به عنوان یکی از مهمترین فرایندهای دخیل در تولید انرژی مورد نیاز انواع سیستم ها مورد توجه بوده است. استفاده از ابزار پلاسمایی به عنوان راهکار نوین برای افزایش بازده و ایجاد قابلیت عملکرد سیستم های اشتعالی در شرایط کاری وسیع تر در سالیان اخیر مورد توجه قرار گرفته است. در این تحقیق تاثیرات سیستم پلاسما پایه بر مشخصه های عملکردی فرایند احتراق به صورت تجربی بررسی شده است. برای این منظور از دو پیکربندی آزمایشگاهی استفاده شده است. در ساختار اول از مشعل بونزن به دو صورت باز و محصور برای مطالعه خواص شعله ساکن پیش آمیخته استفاده شده است. در این ساختار تحلیل نتایج بر اساس تصویر برداری اپتیکی به روش شیلرن و مشاهده پایداری و مخروط شعله تشکیل شده صورت گرفته است. در ساختار دوم از محفظه حجم ثابت برای مطالعه خواص شعله متحرک در محیط اشتعال پذیر استفاده شده است. در این مطالعه تفسیر نتایج بر اساس تصویر برداری فوق سریع به روش شیلرن از شعله شکل گرفته درون محفظه و همچنین داده های فشار درون محفظه حین احتراق استفاده شده است. نتایج گویای بهبود مشخصات شعله شامل سرعت آرام شعله و پایداری آن بر اساس مشاهدات شعله باز می باشد. همچنین کاهش زمان توسعه اولیه شعله و افزایش ناحیه اشتعال پذیری مخلوط تحت تاثیر محیط پلاسمایی، از نتایج حاصل از تست محفظه حجم بسته می باشد.

احتراق, پلاسما, مطالعه آزمایشگاهی, روش­های اپتیکی, راکتور سد دی الکتریک