طراحی بهینه جاذب ارتعاشات تیر تحت اثر نیروی هارمونیک نقطه ای با استفاده از معیار های مختلف

استفاده از جاذب ارتعاشات یکی از روش های موثر حذف ارتعاشات نامطلوب در سازه های مختلف نظیر تیر ها می باشد. مهمترین مسئله در رابطه با جاذب های ارتعاشات تعیین بهینه ترین مقادیر برای پارامترهای جاذب نظیر جرم، فنر، دمپر و محل قرار گیری میباشد. در تحقیق حاضر سازه مورد بررسی یک تیر اویلر-برنولی دارای شرایط تکیه گاهی الاستیک متقارن می باشد. پارامترهای بهینهجاذب یک بار به منظور به حداقل رساندن دامنه ارتعاشات نقطه میانی تیر تحت تحریک هارمونیک نقطه ای استخراج شده اند و باردیگر پارامترهای جاذب به منظور به حداقل رساندن مجموع مربعات دامنه ارتعاشات نقاط مختلف تیر تحت تحریک مشابه حالت اولبهینه سازی می شوند. روند تعیین پارامترهای بهینه با استفاده از یک الگوریتم عددی صورت می پذیرد و تاثیر پارامترهای مختلف بر کارایی جاذب ها بررسی می شود. مقایسه بین نتایج نشان می دهد طراحی جاذب بر مبنای به حداقل رساندن دامنه ارتعاشات نقطهمیانی تیر معیار بهتری برای طراحی جاذب ارتعاشات می باشد و علاوه بر اینکه در فرکانس تشدید به طور محسوسی دامنه ارتعاشات راکاهش می دهد، در سایر فرکانس های تحریک هم عملکرد قابل قبولی دارد، در حالی که طراحی جاذب بر مبنای به حداقل رساندن مجموع مربعات دامنه ارتعاشات نقاط مختلف تیر فقط در فرکانس تشدید کارایی لازم را از خود نشان می دهد و در سایر فرکانس های تحریک وجود جاذب سبب تشدید در تیر می شود

Keywords:

جاذب ارتعاشات , تکیه گاه الاستیک , طراحی بهینه