تخصیص لفظ عام به وسیله ی مفهوم مخالف در اصول فقه اهل سنت
عنوان مقاله: تخصیص لفظ عام به وسیله ی مفهوم مخالف در اصول فقه اهل سنت
شناسه ملی مقاله: JR_JJFIGHL-45-2_002
منتشر شده در در سال 1391
شناسه ملی مقاله: JR_JJFIGHL-45-2_002
منتشر شده در در سال 1391
مشخصات نویسندگان مقاله:
فرزاد پارسا - Assistant Professor, University of Kordestan
خلاصه مقاله:
فرزاد پارسا - Assistant Professor, University of Kordestan
تقدم و برتری منطوق بر مفهوم، محل اتفاق علما است. همین تقدم سبب شده تا تخصیص عام به وسیلهی مفهوم مخالف، محل خلاف و نزاع باشد. منشا اختلاف، ضعیف بودن تخصیص به وسیله مفهوم مخالف است. اختلاف در این باب، فرع بر پذیرش حجیت مفهوم مخالف است. محل نزاع، دو کلام صادر شده از متکلم واحد یا متکلمانی است که در حکم متکلم واحد هستند. نیز باید مفهوم معارض با عام خود حجت باشد. همچنین نباید دلیلی قوی تر از مفهوم مخالف، مانع تخصیص شود. جمهور، تخصیص را پذیرفته اند؛ با این استدلال که مفهوم مخالف در حکم منطوق است. لکن از این میان، برخی این تخصیص را به منزلهی قیاس و برخی، لفظ می دانند. در مقابل، عده ای چنین تخصصی را نپذیرفته اند؛ با این استدلال که عام، منطوق است و منطوق مقدم بر مفهوم است. برخی هم توقف کرده و قائل به ترجیح نشده اند. دیدگاه جمهور که اعمال هر دو دلیل، یعنی منطوق و مفهوم را در پی دارد، راجح است.
کلمات کلیدی: Terms, general, Restriction, disaccording implicature, Sunnis
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1888381/