سید محمد علی حجتی - دانشیار گروه فلسفه دانشگاه تربیت مدرس
هومن محمد قربانیان - دانشجوی دکتری، گروه فلسفه، دانشگاه تربیت مدرس
لطف الله نبوی - دانشیار گروه فلسفه، دانشگاه تربیت مدرس
ارسلان گلفام - دانشیار گروه زبانشناسی، دانشگاه تربیت مدرس

برای حل معمای معنا­داری کلمات، پل هورویچ پیشنهاد می­کند که برخی کاربردهای یک کلمه در مرتبه­ای بالاتر از دیگر کاربردها بوده و به وجودآورنده الگوی حاکم بر کاربرد آن کلمه هستند. ویژگی پذیرش این کاربردهای خاص، باور به آن ها را در نظام باورهای کاربر توجیه کرده و سپس این باورها مانند یک اصل معنا شناسی، دیگرکاربردها را تبیین می­کنند. اما این ایده نمی­تواند همه کاربردهای یک کلمه را توجیه کند. در این مقاله، به کمک روش تحلیل مفهومی و منطقی، پیشنهاد می­شود که نخست، اگرچه ویژگی پذیرش، توجیه­گر کاربردهای معمول کلمه است، اما می­توان برای کاربردهای غیرمعمول، ویژگی­هایی مشابه ویژگی پذیرش فرض کرد. دوم، نقش محوری در تعیین معنای یک کلمه را ویژگی پذیرش آن بر عهده دارد، اما محقق شدن شرایط ظهور ویژگی پذیرش، بر محقق شدن شرایط لازم برای ویژگی­های دیگر موثر است. سوم، تنها ویژگی پذیرش یک کلمه دارای خصیصه غیرالتفاتی بودن است.

پل هورویچ, نظریه کاربردی معنا داری, ویژگی پذیرش, ویژگی غیرالتفاتی