عبداله بهمن پوری - استادیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه یاسوج
نجمه زکی خانی - دانشجوی دکتری فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه یاسوج
ظهراب روستا - دانشجوی دکتری فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه یاسوج

طلاق عاطفی از منظر روانشناسان به جدایی اعلام نشده، گفته می­شود که در نتیجه آن با گسست روابط عاطفی زوجین، امکان تمتع جنسی از یکدیگر زائل می­شود. این نوع از طلاق در فقه و حقوق رسمیت ندارد اما احکام فقهی و حقوقی می­تواند بر آن مترتب شود. از نگاه فقهی در باب زنا با شرایطی به مرد زن­دار، محصن و به زن شوهردار، محصنه گفته می­شود که اشاره به امکان تمتع جنسی زوجین از یکدیگر در تحقق احصان دارد. ماده ۲۲۷ قانون مجازات با مقرر نمودن این ملاک به مصادیقی در زوال احصان اشاره می­کند که با وجود آن امکان تمتع میسر نیست. پژوهش حاضر درصدد تبیین نقش طلاق عاطفی در زوال احصان است. فرض این است که جدایی عاطفی از مصادیق سقوط احصان می­باشد که می­تواند در تعیین حکم، نقش داشته باشد.

احصان, امکان تمتع, زوال احصان, طلاق عاطفی