مفاهیم، اصطلاحات و استعارات عرفان تلفیقی در آثار داعی شیرازی
عنوان مقاله: مفاهیم، اصطلاحات و استعارات عرفان تلفیقی در آثار داعی شیرازی
شناسه ملی مقاله: JR_JRMT-54-1_006
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_JRMT-54-1_006
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
مهدی حیدری - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه یزد
محبوبه زمانی - دانش آموخته کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه یزد
خلاصه مقاله:
مهدی حیدری - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه یزد
محبوبه زمانی - دانش آموخته کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه یزد
در این مقاله که به بررسی مفاهیم، اصطلاحات و استعارات مکتب ابنعربی اختصاص دارد؛ کوشش شده است تا با تکیه بر آثار شاه داعی شیرازی، یکی از تلفیقگرایان بزرگ ادب فارسی، به بازنگری و بررسی ساختارها و عناصر مکاتب عرفانی در آثار تلفیقگرایان قرن نهم هجری پرداخته شود. بررسیها نشان میدهد که شاه داعی در رسائل و اشعار خویش، به دو جریان صورتگرای عاشقانه و جریان های معناگرای استدلالی-استعاری بعد از ابنعربی توجه بسیار نشان داده و در جهت همگام کردن آنها با هم تلاشی وافر کرده است. وی علاوه بر شروح وحدت وجودی خود بر آثار شبستری و حمویه و مولوی، به تبیین علمی افکار ابنعربی نیز پرداخته؛ همچنین با بیان اصطلاحات عرفان نظری، موضوع وحدت وجود را به طریقی استدلالی نیز اثبات کرده است. داعی در موارد زیادی از اشعار دیگران، جهت تبیین معانی خود استمداد طلبیده و استدلال و ذوق را به گونه ای تلفیق ساخته است.
کلمات کلیدی: ابن عربی, اصطلاحات و استعارات, شاه داعی شیرازی, وحدت وجود
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1888955/