اکرم رضائیان - دانشکده پرستاری مامایی مشهد
مهدی رضائیان - آموزش و پرورش شیروان
مهسا بهزادفر - آموزش و پرورش شیروان

چکیده زمینه و هدف : فقر آهن شایعترین کمبود غذایی در سرتاسر دنیاست و کمبود آن از ۲ مسیر می تواند عملکرد توجه را متاثر نماید؛ تاثیر مستقیم آهن بر تولید نوروترانسمیتر ها و تاثیر آهن بر میزان هموگلوبین و ایجاد آنمی. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر مکمل خوراکی آهن بر ظرفیت توجه دختران دبیرستانی انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، ارزیابی های پاراکلینیک روی ۲۰۰ نفر از دانش آموزان مقطع دبیرستانی در استان خراسان شمالی برای تعیین موارد ممنوعیت مصرف آهن انجام شد. گروه مداخله به مدت ۱۶ هفته مکمل آهن را دریافت نمود و سپس یافته های قبل و بعد از مداخله در دو گروه مقایسه شد. برای تعیین نمره توجه از آزمون تولوز- پیرون استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها توسط آزمونهای تی مستقل و زوجی انجام شد. نسبت انتخاب های کل (p≤ ۴۶ بود ( ۰.۰۰۱ / ۱۱۳ و در گروه شاهد ۷ / یافته ها: متوسط نمره توجه در پایان مطالعه در گروه مداخله ۶ ۰ و در گروه / در نیمه زمانی اول به نیمه دوم زمانی، که نشاندهنده عملکرد توجهی افراد در طول زمان است، در گروه مداخله ۷۵ این نشاندهنده آنست که عملکرد گروه کنترل در طول زمان به شکل معنی داری نسبت به گروه مداخله ( p≤ ۱ بود ( ۰.۰۰۱ / کنترل ۹ کاهش پیدا کرده است. نتیجه گیری: یافته های این مطالعه، حاکی از این است که دریافت مکمل خوراکی آهن به میزان ۱۰۰ میلی گرم در هفته به مدت ۱۶ هفته، تاثیر مثبتی بر نمره توجه دانش آموزان دارد.

Key Words, واژگان کلیدی: مکمل خوراکی, آهن, توجه