امید رجبی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی صنایع
مهدی بیجاری - دانشیار دانشگاه صنعتی اصفهان

مساله زمان بندی کارکارگاهی انعطاف پذیربرگشتی با ماشین های موازی ازجمله مسائل پرکاربرد دربسیاری ازمحیطهای تولیدی است دراین مقاله به مدلسازی و حل این مساله با تابع هدف کمینه سازی مجموع دیرکرد وزنی کارها پرداخته شده است تاکنون مطالعه ای برروی چنین مساله ای صورت نگرفته است ابتدا یک مدل برنامه ریزی عدد صحیح مختلط برای مساله توسعه داده شده و سپس به بررسی NP-hard بودن مساله پرداخته شده است باتوجه به NP-hard بودن مساله و زمان محاسباتی بالا برای بدست آوردن جواب بهینه درابعاد نسبتا بزرگ یک الگوریتم ژنتیک برای بدست آوردن جواب ارایه شده است درانتها نیز به منظور ارزیابی الگوریتم ژنتیک پیشنهادی به تولید مساله و حل آنها با استفاده ازآن و مقایسه جوابها با جواب بهینه بدست آمده ازمدل ریاضی پرداخته شده است عملکردالگوریتم ژنتیک پیشنهادی برروی مثالهای تولید شده نشان دهنده کارایی بالای آن است.

زمان بندی کارکارگاهی انعطاف پذیر، برگشت به عقب، ماشینهای موازی، مجموع دیرکرد وزنی ـ مدل برنامه ریزی عدد صحیح مختلط، الگوریتم ژنتیک