بهروز علیزاده بهبهانی - دانشگاه فردوسی مشهد،
فریده طباطبایی یزدی - دانشگاه فردوسی مشهد
فخری شهیدی - دانشگاه فردوسی مشهد
محبت محبی - دانشگاه فردوسی مشهد،
علیرضا وسیعی - دانشگاه فردوسی مشهد،

چکیده زمینه و اهداف: گیاه حرا با نام علمی Avicennia marina (Forssk.) Vierh رایج ترین گونه این گیاهان در جنگل های مانگرو ایران است. با توجه به وجود ترکیبات بیولوژیکی فعال و استفاده سنتی از برگ آن جهت درمان آبله و زخم ها، به نظر می رسد این گیاه دارای اثرات ضد میکروبی قابل ملاحظه ای باشد. هدف از این پژوهش ارزیابی اثر ضد میکروبی غلظت های مختلف برگ گیاه حرا بر سه میکروارگانیسم شاخص عامل عفونت و مسمومیت در شرایط آزمایشگاهی می باشد. مواد و روش کار: اثر ضد میکروبی عصاره به دو روش تمام ظرف و انتشار در آگار بر میکرو ارگانیسم های Staphylococcus aureus PTCC ۱۳۳۷ ، Escherichia coli PTCC ۱۳۳۰ و Penicillium digitatum PTCC ۵۲۵۱مورد ارزیابی قرار گرفت. حداقل غلطت مهارکنندگی (MIC)و حداقل غلظت کشندگی (MFC)، (MBC) با استفاده از روش رقت لوله ای تعیین گردید. یافته ها: همه غلظت های عصاره الکلی بر Staphylococcus aureusو Penicillium digitatum اثر بازدارندگی داشت. عصاره آبی در غلظت۶۰ و۸۰ درصد بر Staphylococcus aureus و غلظت ۸۰ درصد بر Penicillium digitatum اثر بازدارندگی داشت. عصاره الکلی در غلظت ۶۰ و۸۰ درصد بر Escherichia coli موثر بود. MFC عصاره الکلی و آبی برگ گیاه حرا برای پنی سیلیوم mg/ml۱۶و mg/ml۶۴ بود. Escherichia coli بیشترین مقاومت را به عصاره های آبی و الکلی نشان داد. نتیجه گیری: عصاره الکلی در مقایسه با عصاره آبی اثر بازدارندگی بیشتر و موثرتری روی هر سه سوش میکروبی داشت. عصاره برگ گیاه حرا در شرایط in vitro دارای اثر ضدمیکروبی قابل ملاحظه ای بر روی سویه های مورد مطالعه داشت.

Key words: Mangrove, watery and alcoholic extract, antimicrobial effect., واژه های کلیدی: مانگرو, عصاره آبی و اتانولی, اثرات ضد میکروبی