آزاد رستگار - استادیار پژوهش، بخش تحقیقات جنگل ها و مراتع، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کردستان، سنندج، ایران
هیوا قادری - کارشناسی مهندسی تولیدات گیاهی، دانشگاه پیام نور، واحد سنندج
حسین معروفی - مربی پژوهشی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران
محفوظ ادوای - دانشجوی دکتری سیستماتیک گیاهی، دانشکده علوم، دانشگاه تهران، تهران، ایران
عادل جلیلی - استاد پژوهش، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
زیبا جم زاد - استاد پژوهش، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران

گونه ی شنگ اسبی برفی Scorzonera nivalis Boiss. & Hausskn گیاهی علفی و متعلق به خانواده Asteraceae می باشد. این گونه بومی ایران و محدود به کوه شاهو و کوه های اورامان می باشد که در دامنه ارتفاعی ۲۳۰۰ تا ۳۱۵۰ متر از سطح دریا رویش دارد. جایگاه حفاظتی این گونه بر مبنای مولفه های اتحادیه جهانی حفاظت (IUCN) و داده های بدست آمده از نرم افزار GeoCAT (EOO= ۳۳۹.۷۳۶ km۲; AOO= ۴.۴۱ km۲) در طبقه Critically Endangered یا "در بحران انقراض " قرار می گیرد، این گونه پس از آنکه ۱۵۶ سال پیش توسط بواسیه و هاوسکنخت معرفی شد، دیگر جمع آوری نشده بود و در سال ۱۳۹۱ برای دومین بار از کوه شاهو جمع آوری شد، مطالعات بعدی صورت گرفته در استان کردستان جمعیت های دیگری را از کوه های اورامان به نمونه های این گونه ارزشمند اضافه کرد. مهم ترین راهکار حفاظت از این گونه کمک به تکثیر آن از طریق بذر گیری و بذرپاشی در سایر رویشگاه های مشابه در کوه های شاهو و اورامان است. معرفی کوه شاهو به عنوان منطقه حفاظت شده توسط سازمان حفاظت محیط زیست، جلوگیری از ورود دام به بالای کوه، همچنین جمع آوری بذر و نگهداری آن در بانک ژن منابع طبیعی ایران از دیگر راهکارهای موثر در حفاظت از این ذخیره گاه ارزشمند است.

اتحادیه جهانی حفاظت, کاسنی, گونه انحصاری, وضعیت حفاظتی