حبیب اله رحیمی - کارشناس ارشد پژوهش- بخش تحقیقات منابع طبیعی مرکز تحقیقات وآموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه ایران
حسن جهانبازی گوجانی - دانشیار، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان چهارمحال و بختیاری، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، شهرکرد، ایران.
مهدی پورهاشمی - دانشیار، موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
معصومه خان حسنی - استادیار پژوهش، بخش تحقیقات جنگل و مرتع، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج
هوشمند صفری - استادیار پژوهش، بخش تحقیقات جنگل و مرتع، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج
نسترن جلیلیان - دانشیار، بخش تحقیقات جنگلها و مراتع، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه، سازمان تحقیقات، آموزش و

در این تحقیق روند خشکیدگی و زوال درختان بلوط در ۴ کلاس خشکیدگی (سالم، دارای سرخشکیدگی، خشکیدگی تاج تا ۵۰درصد و خشکیدگی تاج بیش از ۵۰درصد) در دو منطقه جنگلی (دارای زوال و شاهد) از توده های جنگلی بلوط استان کرمانشاه طی سه سال متوالی بررسی شد. نتایج این روند نشان داد، در قطعه نمونه دارای زوال توت‎شامی، تعداد درختان سالم از ۳۱درصد در ابتدای بررسی به ۱۰درصد در انتهای دوره کاهش یافته است. این روند در قطعه نمونه برزه (شاهد) نیز به همین صورت از ۴۵درصد به ۲۸درصد کاهش پیدا کرده و به سایر طبقات خشکیدگی منتقل شده است. همچنین، تحلیل نتایج کلاسه‎های خشکیدگی با سطوح شاخه زادی و دانه زادی نشان داد، در توت‎شامی ۷۷درصد و در برزه ۶۵درصد پایه‎های شاخه‎زاد بلوط دارای نسبت‎های مختلف خشکیدگی بودند. بیشترین نسبت خشکیدگی در توت‎شامی با ۴۳درصد مربوط به کلاسه خشکیدگی تا ۵۰درصد و در برزه مربوط به کلاسه دارای سرخشکیدگی با ۵۲درصد مشاهده شد.

خشکیدگی, زوال, جنگل‎های بلوط, استان کرمانشاه