معرفی کلن های موفق و پرمحصول صنوبر برای کشت در نواحی مرکزی کشور

کشور در حال حاضر بطور جدی با کمبود چوب روبرو است که سبب می شود کارخانه های صنایع چوبی و سلولزی در خطر تعطیلی قرار بگیرند و از طرفی افزایش بهای چوب تهدیدی جدی در جهت نابودی جنگل های طبیعی است که سبب گسترش قاچاق چوب می شود. توسعه تولید چوب از طریق زراعت چوب با گونه های سریع الرشد مانند صنوبر به واسطه رشد تقاضای مصرف چوب و عدم توان تامین داخلی آن به دلیل اجرای طرح تنفس جنگل و خروج رقم قابل توجهی ارز برای واردات آن می باشد. همچنین توسعه تکنولوژی چوب و محصولات آن و احیای صنایع و اشتغالزایی و درآمدزایی حاصله از چوب امری اجتناب ناپذیر برای کشور می باشد. افزایش سطح کشت گونه های سریع الرشد در مناطق مستعد کشور از جمله مناطق مرکزی کشور با ارقام پر محصول و سازگار و توسعه زراعت چوب در مناطق نیمه خشک از طریق ارتقای بهره وری آب و آبیاری و نیز استفاده از آب های نامتعارف در حاشیه کلان شهرها می تواند تا حدودی کمبود چوب را جبران کند. هدف از اجرای طرح های سازگاری، معرفی ارقام برتر بومی و غیربومی و ترویج شیوه های مناسب کاشت، به منظور تولید محصولات مورد نیاز صنایع می باشد که بسته به شرایط اقلیمی منطقه، نوع کلن و همچنین کیفیت انجام عملیات مختلف از قبیل کاشت، داشت و برداشت، میزان متفاوتی از محصول نیز تولید می گردد.  بنابراین ضرورت دارد که ارقام جدید با نرخ رویش بالا و مقاوم برای هر منطقه معرفی شوند.

Keywords:

خصوصیات کمی و کیفی , زراعت چوب صنوبر , سازگاری , عملکرد تولید چوب , مناطق مستعد صنوبرکاری