مهدی پورهاشمی - دانشیار پژوهش، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
سیدکاظم بردبار - استادیار پژوهش، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
یحیی خداکرمی - دکترای جنگل شناسی و اکولوژی جنگل، بخش تحقیقات منابع طبیعی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی کرمانشاه، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرمانشاه، ایران

بذر بلوط هم در تجدید حیات جنگل های بلوط و هم در تغذیه وحوش نقش مهمی دارد. امروزه بنا به دلایل مختلف، فراوانی پایه های دانه زاد بلوط در جنگل های زاگرس بسیار کاهش یافته است. در این مقاله سعی شده است توان تولید بذر بلوط های بومی زاگرس (برودار، مازودار و وی ول) در یک بازه زمانی سه ساله (۱۳۸۸ تا ۱۳۹۰) در دشت ارژن فارس، داربادام استان کرمانشاه و روستای هلو شهرستان بانه استان کردستان ارزیابی شود. براساس نتایج، تولید بذر نوسان های زیادی بین گونه ها، پایه ها و سال های مختلف داشت. در سال ۱۳۸۹ بهترین شرایط بذردهی مشاهده شد. همچنین، در یک سال مشخص، در حالی که برخی پایه ها فاقد بذر بودند، برخی درختان تولید بذر قابل توجهی داشتند. درمجموع، به نظر می رسد بلوط های زاگرس به رغم مشکلات فراوان هنوز قادرند تولید بذر مناسبی داشته باشند، هرچند که عامل های متعدد محیطی و انسانی بر این توان تاثیر منفی گذاشته اند.

بلوط, تولید بذر, بذردهی, زاگرس