فرزانه عظیمی - پژوهشگر، بخش تحقیقات منابع طبیعی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اردبیل، ایران
فاطمه آسیابی زاده - پژوهشگر، بخش تحقیقات منابع طبیعی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اردبیل، ایران

دریاچه نئور بزرگ ترین دریاچه آب شیرین دائمی استان اردبیل محسوب می شود و این منطقه دارای پوشش گیاهی متنوعی از گیاهان خشک زی و آب زی است. در این حوزه تعداد ۱۴۷ گونه متعلق به ۳۴ تیره وجود دارد. تیره کاسنی (Asteraceae)، بقولات (Fabaceae)، نعنائیان (Lamiaceae) ، گندمیان (Poaceae)، جگنیان (Cyperaceae)و چتریان (Apiaceae) در مجموع حدود ۶۰ درصد گونه های گیاهی منطقه را به خود اختصاص داده اند. گیاهان آبزی به سه فرم رویشی، پای آبی، شناور و غوطه ور قابل مشاهده است. برخی از این گونه ها از جمله Launaea acanthodes و Astragalus aegobromus از گونه های انحصاری ایران هستند. بیشترین جمعیت جانوری ماکروسکوپیک موجود در دریاچه را نوعی سخت پوست به نام گاماروس (نوعی میگوی) با نام علمی Gammarus fasciatus تشکیل می دهد. ذخایر فراوان گاماروس (۴۹درصد از کل کف زیان تالاب) فضای مناسبی نیز برای پرورش ماهی قزل آلا فراهم کرده است. دریاچه نئور همچنین زیستگاه برخی از گونه های پرندگان مهاجر عبوری است. محدوده این دریاچه، به دلیل ضوابط خاص موجود در این منطقه، از سال ۱۳۴۸ به عنوان یک منطقه حفاظت شده محیط زیستی، تحت نظارت سازمان حفاظت محیط زیست قرار دارد. تالاب های این دریاچه دارای ارزش های زیستگاهی، اکوتوریستی، زنبورداری ، کشاورزی و دامداری هستند. گونه های گیاهی مانندCarex hordeistichos، Eleocharis mitracarpa، Eleocharis palustris subsp. iranica، Cephalaria hirsuta و Veronica anagallis-aquatica subsp. michauxii در استان اردبیل، فقط از حوزه نئور گزارش شده است.

اردبیل, دریاچه نئور, پوشش گیاهی, گونههای انحصاری