جنبش عدم تعهد در سال ۱۹۶۱ موجودیت خود را اعلام کرد و خود را به عنوان پایگاهی برای کشورهای تازه استقلال یافته  و عمدتآ توسعه نیافته در مقابل قدرتهای استعماری معرفی نمود. آنچه جنبش عدم تعهد را به عنوان یکی از بزرگترین پایگاه تجمع کشورها (با۱۲۰ عضو)، شاخص می کند تشکیل این پایگاه برخلاف گروهها و سازمانهای دیگر، به دست کشورهای توسعه نیافته است، بنابر این لزوم تحولی عملی برای جهش از توسعه نیافتگی به توسعه یافتگی برای تغییر در جایگاه کنونی این کشورها در برنامه های این جنبش احساس می شود. ما در این پژوهش ضعف عملکردی جنبش عدم تعهد در دهه های اخیر در صحنه بین الملل را مفروض و پایه گرفته ایم؛ و به دنبال پاسخ به این سوالیم که تا چه اندازه جنبش عدم تعهد برای برون رفت از شرایط نزول تآثیرگذاری در صحنه بین الملل باید به ابعاد توسعه در معنای جدید آن بپردازد؟ به گمان پژوهش حاضر، این جبش و اعضای آن که اکثریت کشورهای توسعه نیافته را تشکیل می دهند باید به امر توسعه و شناخت ابعاد آن بپردازند تا بتوانند در جهان نقشی جدی ایفا بکنند و نه صرفا شاخصی برای تجمع ۱۲۰ کشور باشند. پژوهش حاضر با توجه به منابع کتابخانه ای و بر اساس روش تحلیلی- توصیفی گردآوری شده است

توسعه, توسعه نیافتگی, جنبش عدم تعهد