هویت  یعنی فرایند ساخته شدن معنا بر پایه یک ویژگی فرهنگی یا یک دسته ویژگی های فرهنگی که بر دیگر منابع برتری دارند، می باشد. در ایران و خصوصا پس از وقوع انقلاب اسلامی هویت ملی و حتی سایر جنبه های هویت فردی در هویت دینی ایرانیان ذوب گردید و دین مهمترین عنصر هویت بخش شهروندان ایرانی گردید. این منوال در دهه دوم و سوم پس از انقلاب دچار تحول شد و اختلال و بحران هایی در هویت دینی ایرانیان به وقوع پیوست. پیوند وثیق میان هویت دینی و مناسبات سیاسی در ایران اسلامی که به صور مختلف در دولت های پس از انقلاب دچار فراز و نشیب هایی گردید ، مهمترین عاملی محسوب می شود که با داشتن همبستگی مستقیم ، وقوع اختلال و بحران در یکی را به دیگری سرایت می دهد. بر این اساس ما نیز با مراجعه به منابع محدود و مکتوب در این زمینه سعی در تبیین این فرایند می نماییم

هویت, هویت دینی, انقلاب اسلامی, حکومت, بحران هویت