سمیه احمدی - دانشجوی دکتری روان شناسی تربیتی- دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی - دانشگاه شهید بهشتی
فاطمه باقریان - استادیار دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه شهید بهشتی
محمود حیدری - دانشیار دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه شهید بهشتی
عبدالرسول کشفی - دانشیار دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران

مطالعه ی حاضر منابع و حوزه هایی که از نظر سالمندان به زندگی آنها معنا داده و میزان وجود و جستجوی معنای زندگی و نیز تفاوت زنان و مردان در این مولفه ها را مورد بررسی قرار داده است. جامعه ی آماری این پژوهش توصیفی را افراد سالمند بالای ۶۰ سال در شهر تهران تشکیل دادند. از این جامعه ی آماری ۲۸۷ فرد سالمند بالای ۶۰ سال (۴۳/۶۷=  M؛ ۷۵/۴=Std؛ ۵۴ درصد سالمند زن) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و به دو ابزار برنامه ی ارزیابی معنای زندگی و پرسشنامه ی معنای زندگی پاسخ دادند. به منظور تحلیل داده ها از تحلیل محتوا و آزمون های خی دو و تحلیل واریانس استفاده گردید. نتایج حاصل حاکی از این است که "خانواده" (۳/۹۲%) و "رابطه ی عاطفی" (۷/۵۴ %) حوزه هایی هستند که با بیشترین فراوانی از سوی سالمندان شرکت کننده در این مطالعه به عنوان منبع معنا بخش به زندگی گزارش شده است. همچنین در پژوهش حاضر با استفاده از روش تحلیل محتوا دو طبقه ی جدید از منابع معنای زندگی مورد شناسایی قرار گرفت: "اخلاقیات" و "نیاز به پذیرش اجتماعی". سالمندان زن و مرد از نظر فراوانی تکرار برخی از منابع معنا و نیز بعد جستجوی معنای زندگی با یکدیگر تفاوت معنی دار داشتند. این یافته ها در چارچوب نظریات تحولی و معنای زندگی مورد بحث قرار گرفتند.

منابع معنای زندگی, ابعاد معنای زندگی, سالمند