جعفر نکونام - دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه قم
محمد معظمی گودرزی - کارشناس ارشد علوم قرآن و حدیث دانشگاه قم

واژه «عدن» در قرآن واژه ای دخیل است. اعراب جاهلی پیش از نزول قرآن با کاربرد این واژه به معنای سرزمینی که بهشت اولیه حضرت آدم در آن قرار داشته و در کتب عهد عتیق و تلمود و به تبع آن تعالیم یهودی و مسیحی به کاررفته است، آشنا بوده اند. این واژه در قرآن تطور معنایی پیدا کرده و برای بهشت اخروی به کاررفته است. احتمال استعمال فعلی و مصدری این واژه پیش از نزول قرآن مورد تردید است. تعبیر «جنات عدن» در قرآن تمایز مشخصی با سایر تعابیر ندارد و نظیر سایر تعابیر در مقام توصیف یک واقعیت، یعنی بهشت اخروی است.

جنت, عدن, معناشناسی, معناشناسی تاریخی, معناشناسی توصیفی