مانا شهنی کرم زاده - کارشناس ارشد روان شناسی تربیتی (نویسنده مسئول)
الهه حجازی - دانشیار دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران
علی خان زاده - دانشیار دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران
باقر حجازی - مربی دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران

هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر متغیر انگیزشی جهت گیری هدفی و اضطراب امتحان بر عملکرد درس ریاضی، با میانجی گری خودکارآمدی ریاضی، می باشد. برای انجام این تحقیق ۲۴۰ دانش آموز، ۱۲۰دختر و ۱۲۰پسر، پایه دوم رشته ریاضی دبیرستان های دولتی شهر تهران به روش تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند و پرسشنامه های جهت گیری هدفی، خودکارآمدی ریاضی و اضطراب ریاضی را تکمیل نمودند. همچنین، به منظور سنجش میزان عملکرد تحصیلی در درس ریاضی از نمره های امتحان پایان سال درس ریاضیات استفاده شد. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که خودکارآمدی ریاضی میانجی مناسبی در رابطه جهت گیری های هدفی و اضطراب ریاضی با عملکرد ریاضی نیست؛ اما مسیرهای مستقیم هدف تبحرگرا با خودکارآمدی ریاضی، هدف عملکردگریز با خودکارآمدی ریاضی و اضطراب ریاضی با خودکارآمدی ریاضی معنی دار بودند. بالاخره، یکمدل اصلاحی، با میانجی گری اضطراب ریاضی، نیز آزمایش شد و برازنده تر از مدل با میانجی خودکارآمدی بود.

جهت گیری هدفی, خودکارآمدی ریاضی, اضطراب ریاضی, عملکرد ریاضی