بهار کفاشیان - مدیریت پروژه و ساخت، استاد دانشگاه تهران مرکز

مهارت در جذب و به کارگیری خصوصیات نظم و نظام نهفته در طبیعت و انتقال آن به درون آموخته های انسانی سرآغاز ظهور گرایش است که ریشه های آن را از گذشته می توان مشاهده نمود که امروزه رهاورد این آموخته ها در غالب علم بیونیک "بیان می گردد. در سال های اخیر الهام و ا ستعاره از طبیعت وارد حوزه های معماری نیز گردیده و رویکرد جدیدی را در طراحی پدید آورده است تا دغدغه رسیدن به یک معماری کامل را هموار سازد. آنچه که امروزه به نام "معماری بیونیک" خوانده می شود. نتیجه تلاش معمارانی است که با نگرش جدید به معماری و سازه سعی در برطرف ساخت نقص ها و انسانی در امر ساخت و ساز دارند. هدف این پژوهش بازشناسی مفهوم معماری بیونیک و تعیین جایگاه آن در معماری و شهرسازی، در راستای رسیدن به یک نوع معماری متعارف با اصول معماری پایدار و هماهنگ با طبیعت می باشد. روش تحقیق به طریق تحلیلی از طریق مطالعه و بررسی معماری بیونیک و گردآوری اطلاعات از مطالعات کتابخانه ای و در نتیجه، پی بردن به شاخصه های معماری بیونیک و همچنین تعیین کردن میزان سازگاری و تطابق این نوع معماری با اصول معماری پایدار می باشد. این مقاله سعی دارد ضمن معرفی این نوع از معماری و الهام گیری از طبیعت، تاثیر این رویکرد را بر طراحی فضاها و محیط زیست شهری شناسایی کند.

بیونیک، محیط زیست شهری، معماری نوین