محمدعلی نائلی - عضو هیئت علمی گروه علوم تربیتی دانشگاه شهید چمران اهواز،اهواز،ایران

در مطالعه و تحلیل عملکرد نظام آموزشی کشور، شاهد گستردگی کوششهای مسئولان هستیم. با وجود این، آنچه که از متون مندرج در نشریات تخصصی تعلیم و تربیت استنباط می شود و داده هایی که آمارهای رسمی یا غیررسمی آموزش و پرورش کشور در اختیار قرار می دهد، حاکی از آن است که موفقیت های کمی نظام آموزش و پرورش، با بعد کیفی آن متناسب نبوده است. اینکه مشکل، زاییده کنش های درونی نظام و یا متاثر از شرایط پیرامونی آن است، از ابعاد گوناگون می تواند مورد تحلیل قرار گیرد. اما به هر صورت، مسئله به طور ریشه ای می تواند با فرآیند مدیریت نظام آموزشی مربوط باشد. با این اعتقاد که مدیران متخصص در هدایت سازمان و تحقق هدفهای سازمانی نقش تعیین کننده ای دارند، در این مقاله کوشش به عمل آمده است که طبقه بندی مناسبی از نگرش و کارکرد مدیران مدارس کشور و نیز از عملکردهای مدیران و آموزشی دنیای امروز فراهم آید. در این طبقه بندی مدیریت های نخستین، مدیریت های کلاسیک و مدیریت های تخصصی معرفی می شوند و ویژگی ها و عملکرد های مدیریت های تخصصی که در تامین عدالت آموزشی و بهبود کیفیت آموزشی نقش موثر و تعیین کننده ای دارند، همراه با پیشنهادهایی، بقیه بحث را به خود اختصاص می دهند.