منیجه شهنی ییلاق - استاد دانشگاه شهید چمران اهواز
سید موسی گلستانه - دانشجوی دکتری روان شناسی تربیتی، دانشگاه شهید چمران اهواز و هیات علمی دانشگاه خلیج فارس بوشهر
زنده یاد جمال حقیقی - دانشیار دانشگاه شهید چمران
عبدالکاظم نیسی - دانشیار، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه شهید چمران
فاطمه کیانپور قهفرخی - استادیار گروه روان شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه شهید چمران

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش انگیزش تحصیلی بر ابعاد شناختی-انطباقی، شناختی-غیرانطباقی، رفتاری-انطباقی و رفتاری-غیرانطباقی انگیزش و عملکرد تحصیلی دانش آموزان سال دوم دبیرستان های پسرانه شهر بوشهر بود. آموزش انگیزش تحصیلی (طی ۱۶ جلسه آموزشی) به عنوان متغیر مستقل و خوداثربخشی، تبحرگرایی، ارزش گذاری، پایداری، برنامه ریزی، مدیریت تکلیف، اضطراب، اجتناب از شکست، کنترل نامطمئن، خودناتوان سازی، عدم التزام تحصیلی و عملکرد تحصیلی به عنوان متغیرهای وابسته بودند. پژوهش حاضر یک طرح آزمایشی میدانی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. ابزارهای این پژوهش شامل پرسشنامه انگیزش و التزام تحصیلی دانش آموزان دبیرستانی مارتین، پرسشنامه راهبردهای یادگیری خودگردان زیمرمن و مارتینز-پونز و پرسشنامه راهبردهای انگیزشی یادگیری ایکلس بودند. نمونه پژوهش شامل ۶۰ دانش آموز پسر سال دوم دبیرستانی شهر بوشهر در سال تحصیلی ۸۸-۱۳۸۷ بود، که با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله یی انتخاب و به دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. نتیجه ی تحلیل کوواریانس چندمتغیری (مانکوا) نشان داد که آموزش انگیزش تحصیلی باعث افزایش معنی دار خوداثربخشی، تبحرگرایی، ارزش گذاری، پایداری، مدیریت تکلیف و عملکرد تحصیلی و کاهش معنی دار اضطراب، اجتناب از شکست و کنترل نامطمئن می شود. اما، در متغیرهای برنامه ریزی، خودناتوان سازی و عدم التزام تحصیلی تغییر معنی داری صورت نگرفت.

انگیزش تحصیلی, خوداثربخشی, تبحرگرایی, ارزش گذاری, پایداری, مدیریت تکلیف, برنامه ریزی, اضطراب, اجتناب از شکست, کنترل نامطمئن, خودناتوان سازی, عدم التزام تحصیلی, عملکرد تحصیلی