مسعود صفائی مقدم - عضو هیات علمی گروه علوم تربیتی دانشگاه شهید چمران اهواز،اهواز،ایران

فلاسفه تحلیلی تنها کار، یا کار اصلی فلسفه را تحلیل زبان و مفاهیم می دانند. ضمن خودداری از تحدید فعالیت فلسفه به تحلیل زبان ، یکی از وظایف اساسی فلسفه را تحلیل زبان و مفاهیم دانسته و به تبع آن از جمله وظایف فلاسفه تعلیم وتربیت را تحلیل مفاهیم و نهادهای تعلیمی و تربیتی می دانیم - یعنی ارائه بحثهایی که به شفافیت "نهادها" و "مفاهیم " اساسی آموزشی و پرورشی بیانجامد (همان طورکه فلاسفه دیگر شاخه های علوم بشری به تحلیل مفاهیم کلیدی رایج درآن علم می پردازند). " دانشگاه " نهادی است که نقش مهمی را در کل نظام آموزش و پرورش هرجامعه ایفا می کند. لذا داشتن تصور روشن از مفاهیم "دانشگاه " و "دانشگاه اسلامی " از اهمیت شایانی برخوردار است ، به طوری که تحلیل این مفهوم به قصد کشف ابهاماتی که ممکن است به همراه داشته باشد و در صورت لزوم سعی در رفع آن ابهامات از فعالیتهای اساسی فلاسفه تعلیم و تربیت به حساب می آید. براساس آنچه گذشت ، دراین نوشتار " متناقض نمایی[۱] " مفهوم "دانشگاه اسلامی " قابل برداشت نیست ؟ پسوند "اسلامی " برای کدام بخش از "دانش گاه " است ؟ این مقاله براین فرض نوشته شده که پسوند اسلامی برای بخش اول یعنی "دانش " است ، و سپس این مسئله بررسی شده است که باتوجه به مفهوم رایج "علم " (که از جمله خصوصیات آن استقلالش از ارزشهاست ) چگونه می توان پسوند اسلامی و به طورکلی هرنوع صفت ارزشی برای آن در نظر گرفت . آیا جانشینی برای تصور رایج از علم می توان ارائه داد که براساس آن دانش ، دانشمند و فرآیند تحقیق از عناصر ارزشی تهی و بی بهره نباشند؟ دراین مقاله تلاش شده است که تا حدودی نشان داده شود که به اعتبارهای خاصی می توان علم و تحقیق علمی را پذیرای صفت اسلامی و یا دینی دانست . در آن صورت "دانشگاه اسلامی " مفهومی متناقض نخواهد بود. [۱] - paradox