محمودرضا کی منش - استادیار،گروه مهندسی عمران،دانشگاه پیام نور
محدثه نادرشاهی - مربی،گروه مهندسی صنایع،دانشگاه پیام نور
شهرام علی یاری - عضو گروه مهندسی صنایع دانشگاه امام حسین(ع)

امروزه تمام گروه های کاری و علمی حضورمستمرو پایدارسازمان ها دردنیای تجارت و رقابت را منوط به فعالیت حول محور علم و دانش میدانند علیرغم اینکه بکارگیری دانش به عنوان منبعی حیاتی برای بقای سازمان ها و شرط اساسی موفقیت دردستیابی به یک دانش و فهم عمیق درتمامی سطوح شناخته شده است اما کماکان ازسازمان ها هنوز به مدیریت دانش به طور جدی توجه نکرده اند فقدان این توجه درپروژه هانیز صادق است سازمان های پروژه محور ازجمله شرکت های پیمانکاری همواره متاثر ازپروژههایشان مدیریت می شوند و حیاتشان وابسته به انهاست ازآنجا که موقتی بودن یکیازشاخصه های اصلی یک پروژه به شمار می رود سازمان پروژه نیز سازمانی موقتی به شمار میرود و لذا سازمان مادرپروژه ها سازمان پروژه محور نیاز غیرقابل انکاری به حفظ سرمایه های دانشی حاصل از اجرای پروژه ها دارد به علاوه اینکه فرهنگ تغییرات و نقل و انتقالات دراین دسته سازمان ها بیشتر به چشم م یخورد ازطرفی دراغلب پروژه ها فرایند مشخصی برای جمع آوری ثبت انتقال و انتشار دانش تجربی درطول عمر پروژه وجود ندارد و انتقال دانش فقط ازطریق افراد آن هم درصورتی که درسازمان پروژه باقی بمانند انجام میشود.

مدیریت دانش، بهبود، پروژه