تبیین و ارزیابی مولفه های موثر در کیفیت محیط های آموزش معماری

کیفیت محیط آموزشی از عوامل مهم در نظام آموزشی است که تاثیر بسزایی در یادگیری و ایجاد انگیزه برای یادگیری دارد؛ بنابراین این مطالعه با هدف بررسی یک گونه از محیط های آموزشی، یعنی دانشکده های معماری، درصدد این است که مولفه های موثر در کیفیت این محیط ها را شناسایی کند و تفاوت آن ها را در دانشکده های تعریف شده در ابنیه قدیمی و دانشکده های واقع در سایت های دانشگاهی بررسی کند. روش تحقیق این پژوهش کیفی و روش تحلیلی آن تحلیل سلسله مراتبی فازی است که با دردست داشتن معیارهای منتخب از محتوای مفاهیم نظری و ارزیابی شده از منظر سه عامل دانشجویان و استادان ازطریق پرسش نامه و مشاهده مستقیم پژوهشگران به بررسی و تحلیل گزینه ها می پردازد. مطالعات موردی نشان می دهند که مولفه های سیمای فیزیکی، فضای اجتماعی و قرارگاه های رفتاری، فضای بیرونی، نمایش بصری و منظر عینی، خرد اقلیم، فضاهای عبوری و منظر ذهنی در دانشکده های تعریف شده در بناهای سنتی و مولفه های فضای بیرونی، محیط های یادگیری، دسترسی به رسانه و تاثیر کلی محیط در دانشکده های واقع در سایت های دانشگاهی کیفیت برتری دارند. با بررسی نتایج، چنین استنتاج می شود که شناسایی محیط و ادراک فضایی از وجوهات اصلی آموزش معماری است؛ بنابراین هرچه این محیط ها از لحاظ ابعاد کالبدی و عوامل مربوط به آن غنای بیشتری داشته باشند، افزون بر آموزش بهتر، رابطه مناسب تری با دانشجویان برقرار می کنند.

Keywords:

محیط های آموزشی , مولفه های موثر در کیفیت , دانشکده معماری