زهرا طاهری خرامه - مرکز تحقیقات سلامت معنوی، دانشکده سلامت و دین، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران.

بر پایه فطرت الهی و کرامت انسانی، کودک حق برخورداری از سلامت معنوی را دارد و سزاوار یادگیری و تعلیم اصول اعتقادی و ارزش های اخلاقی است تا در سایه عنایت به ابعاد وجودی و نیز بهره گیری از محیط پرورش مناسب و دوستدار کودک، زمینه رشد و تعالی او فراهم شود. تربیت معنوی کودکان، فرایندی حاصل از برنامه ریزی مستمر والدین در این زمینه است. متصدیان تربیت کودک نمی توانند به اقداماتی که در سنین اولیه کودکی انجام داده اند بسنده کنند. وقتی عوامل آسیب زا و بیماری زا در تمام زمان ها و مکان ها خطرآفرین است و همیشه احتمال انحراف از سلامت را زنده نگه می دارد، اقدامات سلامتی بخش و بیماری زد ا نیز باید پیوسته و در تمام دوران تربیت پیگیری شود؛ ازاین رو والدین باید برنامه ریزی لازم را داشته باشند. ازآنجاکه کودک در حال رشد است و در طول رشد تغییراتی در صفات و توانایی ها و روحیاتش روی می دهد، برنامه ریزی والدین نیز همواره باید به روزرسانی و متناسب با وضعیت فعلی کودک تنظیم شود (مقدادی، ۲۰۱۷). تقویت سلامت معنوی کودکان برای به زیستی و رشد کلی آن ها ضروری است. در ادامه، چند راهکار برای کمک به رشد معنوی کودکان آورده شده است: